20 najlepszych atrakcji Buchary, Uzbekistan

Buchara to jedno z najstarszych miast Azji Środkowej. Jego historia związana jest z Arabami i Mongołami, którzy w różnych okresach posiadali to terytorium. Położenie miasta można nazwać strategicznym, dlatego często było ono przedmiotem najazdów. Przez miasto przebiegał Jedwabny Szlak Handlowy, który sprzyjał rozwojowi i zacieśnianiu więzi. W przeszłości w Bucharze było niewiele przestępstw, więc prawie nie budowano więzień. Do dziś przetrwał tylko jeden zindan – prawdziwa twierdza.

Zespoły architektoniczne dzielnicy powstawały czasem na przestrzeni wieków, ale wyglądają jak jedna całość. Każdy władca chciał zostawić po sobie spuściznę, dlatego regularnie pojawiały się nowe meczety, medresy, minarety i grobowce. Niektóre z nich zachowały swoje funkcje, inne stały się muzeami.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Buchara?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Zespół architektoniczny Poi-Kalyan

W XII wieku pod dowództwem Arslana Chana miasto zostało całkowicie przebudowane. Między innymi władca wymyślił stworzenie kompleksu Poi-Kalyan. Minaret pojawił się w tym samym czasie, a obecny meczet katedralny i medresa Miri Arab – dopiero w XVI wieku. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: w przeszłości stał tu już meczet. W momencie powstania projektu pozostały z niego jedynie ruiny. Nowy budynek pomieścił na jednoczesnej modlitwie około 12 tysięcy osób. Według tego wskaźnika stał się drugim w kraju. Minaret ma ponad 46 metrów wysokości. Nigdy nie był remontowany. Medresa jest nadal używana zgodnie z jej przeznaczeniem.

Cytadela Arki

Najstarsze stanowisko archeologiczne w Bucharze. Budowę przeprowadzono w X wieku, ale najwcześniejsze zachowane budynki wewnątrz murów pochodzą z XVII wieku. Legendy przypisują założenie twierdzy miejscowemu bohaterowi Siyavushowi. Przez pewien czas mieszkał tu także Omar Chajjam. Unikalna biblioteka nie przetrwała z powodu regularnych wojen i ataków na cytadelę. Obecnie mieści się tu muzeum architektury i sztuki.

Kopuły handlowe Buchary

Jedwabny Szlak Handlowy przebiegał przez Bucharę. Z tego powodu handlowali chętnie i dużo. Na skrzyżowaniach dróg wznoszono kopułowe budowle – coś na kształt zadaszonych bazarów, zwanych „prądami”. Rynki różnych kierunków zjednoczone pod jednym dachem. Tradycyjnie wyróżnia się cztery nurty: Toki Sarrafon, Toki Telpak Furushon, Tim Abdulla Khan, Toki Zargaron. Możesz kupić wszystko, od biżuterii po stare książki.

Mauzoleum Samanidów

Znajduje się na miejscu dawnego cmentarza, który w przeszłości był czczony. Został wzniesiony w IX wieku w tradycyjnym stylu sogdyjskim, ale z użyciem trwalszych materiałów. Zewnętrzne cechy budynku nawiązują do wizji twórców świata. U podstawy kwadrat – symbol ziemi, a zwieńczony kopułą – sklepienie nieba. W mauzoleum pochowanych jest trzech teologów, w tym założyciel dynastii Samanidów.

Mauzoleum Chashma-Ayuba

Imię to jest tłumaczone z języka perskiego jako „źródło Hioba”. W pobliżu grobowca znajduje się źródło. Według legendy pojawił się za sprawą proroka Hioba: swoją laską dotknął ziemi, aby napoić miejscowych. Chociaż mauzoleum zostało zbudowane w XII wieku, nie zachowały się żadne pochówki z tego okresu. Budowla była wielokrotnie przebudowywana, między innymi za czasów Tamerlana. Obecnie w środku znajduje się muzeum wody i wystawa dywanów.

Kompleks Baha ad-Din

Obszar ten był w przeszłości centrum jednego z zakonów sufickich. Bracia dobrze dogadywali się z oficjalnym islamem i nie mieli skłonności do odosobnienia. Pochówek głowy bractwa, meczet, chanaka, minaret i medresa - wszystko to jest dostępne na terenie kompleksu. Ciekawa jest również konstrukcja łukowatej sakkahany. Według legendy, jeśli ugasisz tutaj swoje pragnienie i zostawisz ofiarę, spełni się każde pragnienie proszącego.

Nekropolia Chor-Bakr

Pierwotnie znajdował się we wsi, ale później terytorium to zostało włączone do miasta. Pochowani są tutaj Dzhuybar seyids. Historia ich dynastii sięga samego Mahometa. Nekropolia powstała w celu zachowania unikalnych grobowców. Na przestrzeni kilku wieków dzielnica stopniowo zarastała zabudową, a wjazd wykonano w formie oryginalnej bramy. Ostatnie pochówki datowane są na początek ubiegłego wieku.

Lyabi-dom

W centralnej części Buchary znajduje się plac Lyabi-Hauz. Wokół niego znajduje się kompleks starych budynków. Rozwój tego obszaru nastąpił w XVI-XVII wieku. Jako pierwszy zbudowano medresę Kukeldash. Łączył meczet, obszary mieszkalne i sale lekcyjne. A Nodir-Divan-Begi początkowo służył jako karawanseraj, dlatego pozbawiony jest wielu cech znanych medresie. Hanaka Divan-Begi jest niewielkich rozmiarów, ale ma bogate wykończenie. Pełnoprawnym elementem kompleksu jest fontanna. W swojej historii udało się odwiedzić staw, zbiornik wodny, a także, po osuszeniu, boisko sportowe.

Pomnik Khoja Nasreddina

Założona w 1979 roku przez rzeźbiarza Jakowa Szapiro. Autorowi powierzono zadanie przekazania wszystkich elementów złożonego obrazu bohatera narodowego. Khoja Nasreddin jest popularny na Wschodzie. Jawi się on jednocześnie jako człowiek wielkiej inteligencji i prostak. Z każdego problemu ulubieniec ludzi może skorzystać. Brązowy Nasreddin był dosiadany na osiołku i nadawał jego rysom trochę figlarności.

Dom Bolo

Pojedynczy zespół składa się z kilku budynków jednocześnie: meczetu, hauza i minaretu. W przeszłości meczet ten był głównym meczetem w mieście na piątkowe modlitwy. Podzielony jest na dwie części: zimową i letnią. Kolumny odgrywają ważną rolę w projektowaniu wnętrz. Nie tylko podtrzymują sufit iwanu, ale także obramowują wejście. Minaret pojawił się dopiero w ubiegłym wieku. A pierwsze budynki w rejestrze pochodzą z XVIII wieku.

Chor-mniejsza medresa

Zbudowany kosztem miejscowego kupca na początku przedostatniego stulecia. Ponieważ medresa ma 4 wieże w formie minaretów, ma swoją nazwę. Ma też inną nazwę - kalif Niyazkul na cześć swojego założyciela. Malowidła na każdej wieży są niepowtarzalne. Uważa się, że nawiązują one do głównych religii świata. Następnie do medresy dołączono pomieszczenia mieszkalne. Ich wystrój utrzymany jest w tradycyjnym stylu.

Medresa Ulugbeka i Abdullaziza Chana

Kompleks powstawał przez długi okres od XV do XVII wieku. Medresa Ulugbek została zbudowana wcześniej. Ponad 150 lat po jego założeniu, jego wygląd zmienił się dzięki nowym okładzinom. Teraz pomieszczenia zostały przekazane Muzeum Historii Restauracji Zabytków Miasta. Podczas dekorowania medresy Abdullaziza Khana po raz pierwszy użyto żółtej farby. Malowidło ścienne jest bardzo różnorodne, co nie jest typowe dla tego typu budowli.

Kosh medresa

Kompleks składa się z dwóch madras, które stoją naprzeciw siebie. Stąd nazwa przetłumaczona jako „podwójna”. Pierwsza medresa na cześć Modari Khana została zbudowana w XVI wieku, a druga na cześć Abdullaha Khana kilkadziesiąt lat później. Te zabytki to nie tylko przykłady architektury swoich czasów. Były to bardzo popularne placówki oświatowe. Nie wszyscy mogli się tu dostać.

Kompleks Khoja-Zainutdin

Powstał w XVI wieku. Otoczony osiedlem mieszkaniowym. Na terenie kompleksu znajduje się dom wyłożony marmurem. Jego przelew wykonany jest w kształcie głowy smoka. Innym godnym uwagi budynkiem jest chanaka. Budynek był używany jako ćwiartka meczetu. Ściany posiadają niezwykłe i rozbudowane malowidło. Otwarta galeria jest również ozdobiona różnego rodzaju elementami dekoracyjnymi i wzorami. Jednocześnie utrzymane są w kojącej kolorystyce.

Meczet Magoki Attari

Znajduje się na miejscu starożytnego sanktuarium. Został stworzony, aby czcić księżyc, dlatego meczet jest czasami nazywany Moh, co tłumaczy się jako „księżyc”. Pomieszczenia meczetu dosłownie zapadły się pod ziemię, ale teraz zostały przywrócone w pierwotnej formie. W starożytności Żydzi mogli także odprawiać rytuały w Magoki Attari. Z tego powodu wyznawcy judaizmu z Buchary mieli specjalne życzenie pokoju podczas modlitwy.

Sitorai Mohi-hosa

Pałac został zbudowany na początku ubiegłego wieku. Służył jako wiejska rezydencja emira Buchary. Choć zespół charakteryzował się stylem europejskim, wewnątrz istniał podział na część męską i żeńską. Obecnie w środku mieści się muzeum sztuki dekoracyjnej i użytkowej. Działa od 1927 roku i był kilkakrotnie poważnie aktualizowany. Jedną z najpopularniejszych ekspozycji są wnętrza pałacu.

Dom-muzeum Fayzulli Chodżajewa

Faizulla Khodzhaev jest wybitnym bojownikiem o równouprawnienie, osobą polityczną i publiczną. Był represjonowany i stracony w latach 30. ubiegłego wieku. Ekspozycja muzealna podzielona jest na 3 części. Pierwsza poświęcona jest życiu samego Fayzulli. Pozostałe dwa mają charakter etnograficzny. Opowiadają o życiu bogatych kupców tego okresu oraz o ich kuchni. Muzeum mieści się w domu, w którym mieszkała rodzina Khodzhaevów.

Zespół Khoja-Gaukushan

Meczet katedralny i medresa tworzą jeden kompleks. Powstał pod koniec XVI wieku. Urządzenie podwórka jest typowe dla tego czasu. Ale wyróżnia się minaret, który jest jednym z najwyższych w mieście. W przeszłości w tym miejscu ubijano byki. Stąd nazwa, odpowiednio przetłumaczona. Wraz z innymi obiektami historycznej części miasta wpisany jest na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Buchara Zindan

Jedno z dwóch miejskich więzień. Twierdza została zbudowana w XVIII wieku i służyła do przetrzymywania dłużników, którzy nie stawili się na porannej obowiązkowej modlitwie oraz innych przestępców. Maksymalny wymiar kary wynosił 15 dni, ponieważ sąd zasiadał na placu dwa razy w miesiącu. Wtedy wymierzono ostateczną karę. Wewnątrz zindanu znajdowały się sale tortur oraz dół ze skorpionami.

Wieża ciśnień Shukhov

Zbudowany w latach 20-tych ubiegłego wieku. Ponieważ projekt należał do Szuchowa, wieża została nazwana na cześć autora. Do 1975 roku wieża była aktywnie wykorzystywana jako część miejskiego systemu wodociągowego. W wyniku niszczenia popadł w ruinę i został wycofany z użytku. Później obiekt włączono do grona zabytków. Władze przeprowadziły renowację, w środku ulokowano restaurację, ale nie na długo.