Top 20 - atrakcje Bakczysaraju, Rosja

Bakczysaraj można uznać za jedno z najciekawszych miejsc „wycieczkowych” Krymu. Położona wśród malowniczych górskich płaskowyżów i dolin, otoczona starożytnymi jaskiniowymi miastami, dawna stolica chanatu krymskiego w pełni zachowała urok minionych epok.

Najbardziej znaczącym obiektem kulturowym Bakczysaraju jest Pałac Chana, do którego spieszą liczne wycieczki, aby poznać historię i kulturę Tatarów krymskich. Na uliczkach starych dzielnic miasta, wśród porośniętych zielenią tarasów, kryją się przytulne restauracje, w których gościom można zaserwować wyśmienite dania kuchni narodowej. W pobliżu znajduje się kilka opuszczonych miast jaskiniowych, niegdyś dobrze prosperujących i zaludnionych.

Atmosfera Bakczysaraju przesiąknięta jest barwą chanatu krymskiego, który przeszedł do historii. Jest to szczególnie odczuwalne w pałacowym ogrodzie, w pobliżu murów miejskich meczetów i na wąskich kamiennych uliczkach zabytkowej dzielnicy.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Bakczysaraju?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Pałac Chana

Unikalny i jedyny na świecie zabytek architektury pałacowej chanatu krymskiego. Budowę kompleksu rozpoczęto w XVI wieku za panowania Sahiba I Gerai (Girey). Następnie każdy władca dokonał własnych zmian w wyglądzie pałacu. W 1736 r. rezydencja chana spłonęła po zdobyciu stolicy przez wojska Imperium Rosyjskiego. Później pałac odrestaurowano zgodnie z zachowanym opisem. W XVIII-XX wieku. Dokonano kilku renowacji. Dziś budynek jest częścią rezerwatu historyczno-kulturowego Bakczysaraju.

Fontanna łez

Fontanna-selsebil z XVIII wieku na terenie pałacu Chana, który zasłynął na całym świecie dzięki słynnemu wierszowi A.S. Puszkin „Fontanna Bakczysaraju” Legenda głosi, że okrutny Khan Kyrym Gerai (Girey) zakochał się w młodej niewolnicy Dilyare i uczynił ją swoją żoną. Ale wkrótce zmarła w jego haremie z tęsknoty. Chan tak bardzo cierpiał po jej śmierci, że wezwał mistrza i nakazał wzniesienie pomnika - „kamienia łez”, w którym ucieleśniłby się cały ból jego utraty. Tak narodziła się Fontanna Łez.

Mile Katarzyny

Zespół kamiennych znaków drogowych ustawionych w latach 1784-1787. na trasie cesarzowej Katarzyny II z Petersburga na Krym. Na terenie półwyspu zachowało się pięć takich pomników. Jeden z nich znajduje się obok pałacu Chana w Bakczysaraju, w pobliżu mostu na rzece Czuruk-Su. Podczas jej wizyty władczyni przebywała w specjalnie wyremontowanych na jej przybycie komnatach pałacowych.

„Krym w miniaturze w Twojej dłoni”

Park Miniatur, położony na obszarze 2,5 hektara w pobliżu Pałacu Chana. Został otwarty w 2013 roku w celu promowania Bakczysaraju jako miejsca turystycznego. Wszystkie główne atrakcje Krymu są tutaj przedstawione w zmniejszonych rozmiarach: pałace, katedry, obeliski i inne zabytki architektury. Łącznie w parku znajdują się 53 miniatury wykonane w skali 1:25.

Kompleks muzealny Devlet Saray

Kompleks archeologiczny, położony na miejscu pierwszej stolicy chanatu krymskiego we wsi. Staroselie, która znajduje się w pobliżu Bakczysaraju. Devlet-Saray był wcześniej pełnoprawnym pałacem chana. Do dziś przetrwało jedynie mauzoleum-grobowiec i budynek medresy. Od 2011 roku na terenie kompleksu działa Muzeum Larishes, które prezentuje ciekawą ekspozycję z artefaktami z okresu chanatu krymskiego: rycinami, mapami, rękopisami i książkami, a także dziełami współczesnych artystów krymskich.

Klasztor Jaskini Wniebowzięcia

Klasztor prawosławny w traktacie Mariam-Dere, założony w VIII wieku przez mnichów z Bizancjum. W XIII-XIV wieku. Klasztor popadł w ruinę, ale potem odrodził się ponownie. Podczas podboju osmańskiego udało mu się uniknąć zniszczenia. Do XVIII wieku klasztor był głównym ośrodkiem religijnym wszystkich krymskich chrześcijan. W XVIII-XIX wieku. jego terytorium zostało znacznie powiększone, pojawiło się kilka nowych budynków. W 1921 r. klasztor został zlikwidowany. Jego odrodzenie rozpoczęło się w 1993 roku.

Klasztor Świętej Zwiastowania

Obecny klasztor męski, który znajduje się w sztucznych grotach z VI wieku w obrębie płaskowyżu Mangup na zboczach stromych klifów. Klasztor powstał w XIV wieku, jednak po podboju Krymu przez Turków osmańskich na długo zaprzestał swojej działalności. Klasztor został odrestaurowany dopiero pod koniec XX wieku. Z platform przed grotami otwiera się wspaniała panorama na okolice klasztoru.

Meczet Ismi Khan Jami

Świątynia muzułmańska z XVI-XVIII wieku. na terytorium Bakczysaraju, zbudowany z darowizn krewnego jednego z chanów krymskich. Budynek został zbudowany w mieszanym stylu klasycyzmu i baroku. Rozmiary meczetu są niewielkie, brakuje mu tradycyjnych wież-minaretów. W XX wieku budynek przez długi czas mieścił magazyny. W tej chwili meczet nie został jeszcze odrestaurowany.

Meczet Tahtali-Jami

Świątynia została wzniesiona w 1707 r. na polecenie córki chana Selima I Gireja (Girey). Wysoki minaret meczetu dominuje w architekturze starych dzielnic Bakczysaraju. Nazwa budynku, przetłumaczona z krymsko-tatarskiego, oznacza „meczet z desek”, ponieważ do budowy i murowania ścian użyto drewnianych belek. Tahtali-Jami to funkcjonujący piątkowy meczet.

Cerkiew Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej

Świątynia z początku XX wieku, wzniesiona z okazji 300-lecia wstąpienia dynastii Romanowów na tron ​​rosyjski. Podobnie jak wiele innych instytucji religijnych, kościół został zamknięty w latach 30. XX wieku. Pomieszczenia przez długi czas służyły jako spichlerz i stajnia, w latach powojennych funkcjonowało tu kino. Pod koniec lat 90. - początek 2000. Odbudowę przeprowadzono dzięki datkom społeczności chrześcijańskiej.

Szkit świętej Anastazji

Starożytny klasztor jaskiniowy, założony mniej więcej w VIII wieku (według pośrednich dowodów) przez greckich mnichów. Znajduje się około 8 km od Bakczysaraju na terenie jaskiniowego miasta Kachi-Kalyon. W ciągu ostatnich stuleci przeżywało kilka okresów spustoszenia i odrodzenia. Niewielka liczba mnichów mieszkała tu do lat 30. XX wieku. W 2005 roku skete został odrestaurowany po długiej przerwie przez braci z Klasztoru Zaśnięcia NMP.

Chufut-Kale

Miasto-twierdza z V-VI wieku, założone na samej granicy posiadłości bizantyjskich. Początkowo Alanowie mieszkali w Chufut-Kale, potem został schwytany przez Kipczaków. Po przejściu półwyspu pod kontrolę chanów Hordy twierdza zamieniła się w centrum małego księstwa - wasala Złotej Ordy. W XIV wieku w mieście zaczęli osiedlać się Karaimi, którzy opuścili Chufut-Kale w XIX wieku po zniesieniu ograniczeń dotyczących miejsc zamieszkania tej grupy etnicznej.

Cmentarz karaimski Balta Tiymez

Opuszczona nekropolia w pobliżu Chufut-Kale z 7000 kamiennych nagrobków. Miejsce to zostało uznane za święte, ponieważ znajduje się na terenie wielowiekowego dębu. Dęby były uważane przez Karaimów za święte drzewa. Pochówki na cmentarzu odbywały się także po opuszczeniu Chufut-Kale przez przedstawicieli tej narodowości. Najmłodsze groby pochodzą z początku XX wieku.

Eski-Kermen

Miasto jaskiniowe w pobliżu Bakczysaraju, założone w VI wieku jako pograniczne fortyfikacje obronne. Rozwój Eski-Kermen rozpoczął się w X wieku i osiągnął swój szczyt w XII-XIII wieku. W tym czasie na jego terytorium mieszkało ponad 2000 osób. W latach 1299 i 1399 miasto było dwukrotnie spustoszone przez Tatarów-Mongołów, po czym już się nie podniosło. Do dziś zachowały się budowle datowane na VI-XII wiek.

Tepe-Kermen

Kolejne miasto jaskiniowe w pobliżu Bakczysaraju, którego historia sięga VI wieku. Na jego terytorium odkryto ponad 230 jaskiń. Według niektórych źródeł Tepe-Kermen służyło jako twierdza obronna, według innych jako klasztor. Miasto istniało do XIV wieku, aż zostało zniszczone w wyniku kolejnej wyprawy Złotej Ordy. Do dziś zachowały się jedynie ruiny.

Mangup-Kale

Twierdza Mangup-Kale znajduje się w pobliżu wsi Zalesnoe na wysokości 583 metrów nad poziomem morza. Uważa się, że pierwsze osady scytyjskie pojawiły się w tym miejscu już w III-IV wieku, od VII wieku miasto weszło w skład chaganatu chazarskiego. Później Mangup-Kale było stolicą późnobizantyjskiego księstwa Theodoro i tureckiego fortu. W XVIII wieku osadę opuścili ostatni mieszkańcy, społeczność Karaimów. Od tego czasu jest opuszczony.

Kachi-Kalyon

Klasztor jaskiniowy w dolinie rzeki Kacha, położony na terytorium regionu Bakczysaraju. W starożytności stało na skrzyżowaniu szlaków handlowych, które łączyły stepową część Krymu z wybrzeżem morskim. Mieszkańcy Kachi-Kalyon zajmowali się produkcją wina, o czym świadczą zachowane winiarnie i warsztaty, w których wytwarzano naczynia do przechowywania tego trunku.

Sfinksy z Churuk-Su

Rzeźby z kamienia naturalnego o wysokości do 20 metrów, położone w dolinie rzeki Churuk-Su (w tłumaczeniu z krymsko-tatarskiego, nazwa ta oznacza „zgniłą wodę”). Giganty powstały w sposób naturalny w wyniku wietrzenia skał, składających się głównie ze skały wapiennej. Obszar ten został uznany za pomnik przyrody o znaczeniu regionalnym w latach 60. XX wieku.

Sfinksy z doliny Karalez

Kamienne bloki na wzgórzu Uzun-Tarla, położonym w pobliżu wsi Zalesnoje w pobliżu Bakczysaraju. Formacje osiągają wysokość 10-15 metrów. Wraz ze skałą ich wielkość sięga 300 metrów nad poziomem morza. W zależności od pory dnia posągi „zmieniają” swój wygląd i przypominają albo kamienne figurki z Wyspy Wielkanocnej, albo zamrożone postaci z bajek. Wszystko zależy od wyobraźni patrzącego i oświetlenia.

Góra Besz-Kosz

Besh-Kosh to niski skalisty grzbiet zbudowany ze skał wapiennych, który znajduje się na wschodnich obrzeżach Bakczysaraju. Widok na płaskowyż otwiera się tuż za ostatnimi domami miejskimi. W wyniku wykopalisk archeologicznych w rejonie Besz-Kosz odkryto ślady osadnictwa Taurów, którzy zamieszkiwali półwysep w VIII-VII wieku. PNE. Grzbiet jest naturalną granicą malowniczej doliny Biyuk-Ashlamama-Dere.