20 najlepszych atrakcji Drezna

Drezno od dawna uważane jest za kulturalną stolicę Saksonii. Dla turystów to jedno z najciekawszych niemieckich miast. To malownicza oaza w dolinie Łaby - zaskakująco harmonijna, spokojna i elegancka. Liczne zabytki Drezna zostały umiejętnie odrestaurowane po zniszczeniach II wojny światowej, dzięki czemu dziś tysiące turystów może podziwiać jego niepowtarzalną atmosferę.

Skarby kultury drezdeńskich muzeów zostały starannie zachowane dla przyszłych pokoleń i wywiezione z miasta podczas straszliwych bombardowań. Po odbudowie wiele zbiorów wróciło do miasta. Dziś goście nadal mogą podziwiać wystawy i poznawać z nich historię starożytnej Saksonii.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Dreźnie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Zwinger

Zespół pałacowo-parkowy z XVIII-XIX wieku. Jego budowę rozpoczęto za saskiego elektora Augusta Mocnego, który będąc pod wrażeniem piękna francuskiego Wersalu, zapragnął wybudować równie piękną rezydencję w swoim królestwie. Na terenie Zwingera znajduje się malowniczy park krajobrazowy oraz kilka słynnych muzeów. Kompleks został znacznie zniszczony podczas bombardowań w 1945 roku, większość pałacu została odbudowana z ruin.

Albertinum

Muzeum Sztuki w Dreźnie. Do końca XIX wieku w budynku mieścił się Arsenał, następnie mieściło się tu archiwum miejskie i zbiory muzealne. Galeria otrzymała swoją nazwę na cześć króla Alberta, który był gorącym wielbicielem i koneserem sztuki. Albertinum eksponuje dzieła mistrzów reprezentujących styl realizmu, impresjonizmu, romantyzmu. Oprócz obrazów prezentowana jest bogata ekspozycja rzeźbiarska.

Galeria Starych Mistrzów

Muzeum mieszczące się w jednym z pałaców Zwinger. W galerii znajdują się unikatowe arcydzieła artystów, począwszy od renesansu. Kolekcja zaczęła się kształtować w pierwszej połowie XVIII wieku przy pomocy władców Augusta II i Augusta III. Przed zbombardowaniem Zwingera obrazy zostały wywiezione z muzeum, dzięki czemu uchroniono je przed zniszczeniem. Do 1965 roku zbiory galerii znajdowały się na terenie ZSRR.

Drezdeńska rezydencja zamkowa

Oficjalna rezydencja saksońskich władców. Według dokumentów historycznych pierwsza twierdza pojawiła się w tym miejscu pod koniec XIII wieku. Z biegiem czasu budowla nabierała coraz bardziej uroczystego wyglądu zgodnie z architektonicznymi tradycjami kolejnych epok. W połowie XVI wieku pałac stał się rezydencją i został przebudowany w stylu renesansowym. Do XIX wieku elewacja „zarosła” elementami barokowymi i nabrała nowoczesnego wyglądu.

Taras Brühla

Odcinek wału nad Łabą o długości około 500 metrów. W XIX wieku był to popularny deptak europejskiej szlachty, która przyjeżdżała do Drezna podziwiać malownicze widoki na miasto i rzekę. Właśnie wtedy taras Brühla zaczęto nazywać „balkonem Europy”. W XVI wieku promenada była częścią drezdeńskiego systemu fortyfikacji wojskowych, ale stopniowo traciła znaczenie obronne.

Frauenkirche – Kościół Najświętszej Marii Panny

Katedra z XVIII wieku w monumentalnym stylu barokowym, zaprojektowana przez architekta G. Baera. Po całkowitym zniszczeniu zabytkowej budowli w 1945 roku świątynia leżała w ruinie aż do samego zjednoczenia Niemiec pod koniec lat 80-tych. XX wiek. Uroczyste otwarcie całkowicie odrestaurowanego kościoła odbyło się w 2005 roku. Poprzedziły go żmudne prace konserwatorów, którzy od 1993 roku pracują nad odtworzeniem pierwotnego wyglądu budowli.

Hofkirche - katolicki kościół dworski

Katedra katolickiej diecezji drezdeńskiej. Budynek został zbudowany w stylu barokowym według projektu G. Chiaveri w połowie XVIII wieku. Hofkirche był pierwotnie używany jako kościół dworski rodziny władcy Fryderyka Augusta II. Wewnątrz znajduje się krypta rodzinna dynastii książąt Wettinów – władców Saksonii. Kościół został całkowicie odrestaurowany po zniszczeniach II wojny światowej do 1962 roku.

Kreuzkirche - Kościół Świętego Krzyża

Główny kościół protestancki w Dreźnie, jeden z najstarszych i największych kościołów w Saksonii. W XII wieku na jej miejscu powstała bazylika św. Mikołaja. Kilkakrotnie budowla płonęła, zawalała się i była odbudowywana, aż pod koniec XVIII wieku uzyskała współczesny wygląd. Zewnętrzna elewacja kościoła Kreuzkirche przetrwała bombardowania z 1945 roku. Kościół zyskał sławę dzięki chórowi chłopięcemu, którego wirtuozowski śpiew towarzyszy kultowi od wieków.

Dreikönigskirche – Kościół Trzech Mędrców

Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z XV wieku, jednak zabudowa z tamtych czasów nie zachowała się. Barokowy budynek zaprojektował architekt M.D. Pöppelman w 1739 r. Wewnątrz kościoła znajduje się dekoracyjna kompozycja (fryz) zwana „Drezdeńskim tańcem śmierci”, która powstała za Augusta Mocnego w celu potępienia „zgubnych” idei reformacji Kościoła .

Opery Sempera

Drezdeńska Opera Narodowa, w której gra jedna z najstarszych europejskich orkiestr. Za władców saksońskich scena służyła jako opera królewska. Na scenie Opery Sempera odbyły się prawykonania kilku dzieł słynnego kompozytora I. Straussa. Ostatnia renowacja budynku miała miejsce w 1985 roku. Aby odtworzyć XIX-wieczny budynek, długo poszukiwano jego pierwotnego wyglądu.

Niemieckie Muzeum Higieny

Muzeum Anatomiczne, w którym zwiedzający mogą zapoznać się z budową i pracą ludzkiego ciała. Została założona w pierwszej połowie XX wieku przez przemysłowca K.A. Lingner, wynalazca higienicznego płynu do płukania ust. Pierwszym i wówczas najbardziej rewolucyjnym eksponatem była szklana postać ludzka. Wszystkie narządy i układy były wyraźnie widoczne przez przezroczystą skorupę modelu.

Wojskowe Muzeum Historii Bundeswehry

Duże muzeum wojskowe, otwarte po raz pierwszy w 1877 r. Oprócz przechowywania eksponatów, jego pomieszczenia były wykorzystywane jako Arsenał i wynajmowane przedsiębiorcom. W 1945 roku na mocy traktatu pokojowego muzeum zamknięto, większość zbiorów wywieziono do ZSRR. Od 1972 roku w budynku działa Muzeum Armii NRD. Od 1990 roku, po zjednoczeniu Niemiec, ekspozycja została ponownie otwarta pod nazwą „Muzeum historii wojskowości Sił Zbrojnych Niemiec”.

Panel „Pochód książąt”

Kompozycja porcelanowych płyt zdobiących jedną ze ścian dziedzińca stajni Drezdeńskiego Zamku-Rezydencji. Obraz przedstawia władców Saksonii – przedstawicieli dynastii Wettynów. Panel składa się z 25 000 płyt wyprodukowanych w manufakturze w Miśni. Atrakcja prawie nie została zniszczona podczas zniszczeń w 1945 roku, dzięki czemu turyści mogą cieszyć się jej pierwotnym pięknem.

Jenice

Budynek dawnej fabryki tytoniu z początku XX wieku, wybudowany w oryginalnym stylu „orientalnym”. Budowlę wieńczy typowa dla architektury meczetów szklana kopuła, po bokach znajdują się rury wydechowe udające arabskie „minarety”. Po zamknięciu fabryki w 1953 r. pomieszczenia są wykorzystywane na biura. Pod kopułą znajduje się również restauracja.

Zamek Pałac Pillnitz

Letnia rezydencja władców Saksonii nad brzegiem Łaby. Na początku XVIII wieku na polecenie Augusta Mocnego Wettina wzniesiono Pałace Wodny i Wyżynny według projektu architektów Z. Longlyuna i M. Peppelmana, nieco później pojawił się Nowy Pałac. Na terenie kompleksu znajduje się Muzeum Zamkowe, Muzeum Sztuk Użytkowych oraz wspaniały park krajobrazowy w stylu angielskim.

Łabskie zamki w Dreźnie

Trzy małe zamki z połowy XIX wieku, stojące na prawym brzegu Łaby: Lingner, Albrechtsberg, Ekberg. Obiekty nigdy nie pełniły funkcji obronnych

Zamek Moritzburg

Majestatyczny zamek w mieście Moritzburg (14 km od Drezna), jedna z rezydencji królewskiej dynastii Wettinów. W połowie XVI wieku na miejscu zamku znajdował się dwór myśliwski. Za czasów Augusta Mocnego przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę przebudowę samej budowli oraz przebudowę otaczającego krajobrazu. Rezultatem jest malowniczy „wodny pałac” w stylu saksońskiego baroku.

rzeka Łaba

Koryto rozciągało się na długości 1165 km. w Niemczech, Czechach, Austrii i Polsce. Drezdeńska Dolina Łaby (i zawarte w niej stare centrum Drezna) została wpisana na listę UNESCO ze względu na swoje szczególne piękno przed budową mostu Waldschlöschen. W dolinie znajdują się rozległe obszary rozlewisk, na których nigdy nic nie zabudowano, zamknięty rezerwat i naturalne terasy.

Most „Błękitny cud”

Oficjalna nazwa budynku to Most Łoszwicki. Konstrukcja o długości 280 metrów łączy dzielnice Loschwitz i Blasewitz. Most został wzniesiony pod koniec XIX wieku według postępowego i nowatorskiego jak na swoje czasy projektu inżyniera B. Krugera. Zanim most zaczął działać, przeszedł liczne testy wytrzymałościowe. Dziś Blue Miracle jest w doskonałym stanie i jest aktywnie eksploatowany.

Most Bastei

Most zbudowany między nadmorskimi klifami w pierwszej połowie XIX wieku. Architektura budynku nawiązuje do starożytnych rzymskich akweduktów i jednocześnie wczesnoromańskiej budowli. Otaczają go malownicze widoki na obszar znany jako Park Narodowy Szwajcarii Saksońskiej. Most wznosi się 195 metrów nad Łabą i oferuje wspaniały widok na dolinę rzeki, płaskowyże górskie i nadmorskie klify.