25 najlepszych atrakcji Taszkentu

Taszkent istnieje od ponad 2000 lat. W tym czasie udało się tu opanować Arabom i Mongołom, aż do XIX wieku miasto było częścią różnych chanatów, dopóki nie zostało zdobyte przez wojska Imperium Rosyjskiego. Po 1991 roku stało się stolicą niepodległego Uzbekistanu, co dało nowy potężny impuls rozwojowi kulturalnemu i przemysłowemu.

W Taszkencie turyści zobaczą cenne zabytki średniowiecza: kompleksy Khazret Imam, Sheikhantaur, medresa Kukeldash, a także nowe meczety, które nie ustępują pięknością starożytnym budynkom - Minor i Khoja Akhrar Vali. W licznych muzeach goście miasta będą mieli okazję zapoznać się z bogatą kulturą uzbecką i docenić wkład lokalnych mistrzów w skarbnicę światowej sztuki.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Taszkencie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Metro w Taszkencie

Metro w Taszkencie zaczęto budować w latach 70. XX wieku, stało się pierwszym tego typu systemem transportowym w Azji Środkowej. Dziś metro to nie tylko wygodny i szybki środek transportu, ale także jedna z głównych atrakcji miasta. Wystrój dworców często zawiera motywy narodowe. W czasach sowieckich metro w Taszkiencie uchodziło za jedno z najbardziej malowniczych w całym Związku.

Plac Niepodległości

Plac znajduje się w samym centrum miasta, w pobliżu miejsca, w którym do połowy XIX wieku znajdował się pałac chanów Kokand. Po ustanowieniu protektoratu rosyjskiego wybudowano tu rezydencję generalnego gubernatora. W czasach sowieckich plac został przemianowany na cześć W. I. Lenina. W 1991 r. rozebrano pomnik przywódcy proletariatu, a na jego miejscu wzniesiono Pomnik Niepodległości.

Plac Amira Temur

Plac został założony w 1882 roku na polecenie generalnego gubernatora Turkiestanu M. G. Czerniajewa. W jego centrum znajduje się pomnik Amira Temur (Tamerlana) - wybitnego męża stanu XIV wieku, który stworzył ogromne imperium. Do 2009 roku wokół pomnika znajdował się niewielki park, który po odbudowie zamienił się w skwer z fontannami i zielonymi trawnikami. W tym miejscu znajduje się kilka interesujących zabytków.

Kompleks Imama Khazreta

Zespół budowli sakralnych wzniesionych ku czci jednego z pierwszych kaznodziejów islamu w Uzbekistanie – Hazrata Imama. Składa się z meczetu katedralnego, dwóch medres, mauzoleum i innego meczetu Namazgokh. Budowle powstawały w różnych okresach od XVI do XXI wieku. Najstarsza to medresa Barakkhan zbudowana w 1532 roku, najmłodsza to muzułmańska świątynia zbudowana w 2007 roku, zbudowana z inicjatywy prezydenta I. Karimowa.

Kompleks Szejkantaura

Zespół architektoniczny, który jest jednym z najważniejszych zabytków Uzbekistanu. Sheikhantaur to kompleks pamięci poświęcony szejkowi Hovendi Tahurowi. Składa się z grobowca At-Takhura z XIV wieku, innego grobowca z XV wieku, w którym spoczywają pozostałości Kyldyrgach-beya i innych zabytków architektury. Wcześniej było tu kilka meczetów, ale zostały one zniszczone w XX wieku.

Madrasah Kukeldash

Religijna placówka oświatowa z XVI wieku, która przez wiele lat pełniła funkcję kulturalno-oświatowego centrum miasta. W XVIII w. znajdował się tu karawanseraj, w XIX w. twierdza chana. Istnieje legenda, że ​​w tym czasie niewierne żony zrzucano z murów Kukeldash w workach, a także przeprowadzano inne publiczne egzekucje w twierdzy. Po renowacji budynku medresy w XX wieku przywrócono mu pierwotne funkcje.

Meczet Mniejszy

Nowa świątynia muzułmańska w 2013 roku, zbudowana z inicjatywy prezydenta I. Karimowa. Budynek został wzniesiony w tradycyjnym stylu architektonicznym, typowym dla Azji Środkowej w czasach chanatu Buchary. Meczet ma dwa wysokie minarety i błękitną kopułę. Przestrzeń wewnętrzna jest urządzona w stylu „naksh”. Sala modlitewna przewidziana jest na 2400 osób, co czyni ją jedną z największych w Uzbekistanie.

Meczet Khoja Ahrar Vali

Meczet piątkowy typu pałacowego, który powstał w IX wieku na cześć podboju Taszkentu. Jednak według danych historycznych pierwszy budynek świątyni powstał dopiero w XV wieku. Przez kolejne stulecia budowla cierpiała z powodu klęsk żywiołowych i zniszczeń. W rezultacie, po długim okresie ateizmu, do 1997 roku meczet legł w gruzach. W 2003 roku w miejscu zabytkowego budynku wzniesiono nowy.

Katedra Wniebowzięcia

Cerkiew Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, zbudowana w 1878 roku na koszt generalnego gubernatora i członków wspólnoty chrześcijańskiej Taszkentu. Od 1933 do 1945 roku kościół był zamknięty, ale potem został ponownie przekazany wiernym i ponownie konsekrowany. Budynek przeszedł remont w latach 90-tych. W trakcie prac uszlachetniono przylegającą do niej aulę oraz przebudowano kościelną dzwonnicę.

Katedra Najświętszego Serca Jezusowego

Kościół katolicki w stylu neogotyckim, zaprojektowany przez polskiego mistrza L. Pańczakiewicza. Budowę rozpoczęto w 1912 roku, ale po rewolucji październikowej prace wstrzymano. Katedra stała niedokończona do lat 70. i 80., aż została uznana za zabytek architektury. W latach 90-tych budynek został przekazany parafii katolickiej i gruntownie przebudowany.

Muzeum Sztuki Użytkowej Uzbekistanu

Historia muzeum rozpoczęła się w 1927 roku od zorganizowania wystawy prac mistrzów uzbeckich. Stopniowo liczba eksponatów rosła, a kolekcja potrzebowała oddzielnego budynku. Tak więc w 1937 roku powstało „Muzeum Rzemiosła”. Jego kolekcja składa się z dywanów, biżuterii, tekstyliów, strojów narodowych, ceramiki i innych przykładów rzemiosła ludowego, starannie zachowanych dla potomności.

Muzeum Sztuki Uzbekistanu

Kolekcja powstała w 1918 roku. Początkowo składała się z dzieł sztuki, mebli, naczyń, rzeźb i wyposażenia wnętrz skonfiskowanych po rewolucji miejscowej arystokracji. W kolejnych latach zbiory były systematycznie uzupełniane kosztem środków innych muzeów. Dziś galeria prezentuje między innymi obrazy artystów rosyjskich i zachodnioeuropejskich XVI-XIX wieku.

Muzeum Historii Uzbekistanu

Muzeum jest uważane za jedno z najstarszych i największych w Uzbekistanie. W jej zasobach przechowywanych jest ponad 250 tys. eksponatów. Kolekcja poświęcona jest historii Uzbekistanu od epoki kamienia do współczesności. Muzeum powstało dzięki inicjatywie grupy naukowców w 1876 roku. Na początku XX wieku brał nawet udział w międzynarodowych wystawach w Mediolanie i Paryżu. W 1970 roku kolekcja została przeniesiona do nowoczesnego budynku przy alei Rashidova.

Muzeum Historii Timuridów

Ekspozycja poświęcona jest panowaniu Timura i założonej przez niego dynastii. Muzeum zostało otwarte w 1996 roku dzięki prezydentowi I. Karimowowi z okazji 660. rocznicy urodzin Tamerlana. Jego głównymi eksponatami są kopia Samarkandy Kufic Koranu (Koran Usman) oraz tablice ze scenami z życia słynnego dowódcy. Muzeum prezentuje również różne znaleziska archeologiczne.

Muzeum Kolejnictwa

Kolekcja ukazała się w 1989 roku po obchodach 100-lecia powstania Kolei Środkowoazjatyckiej. Stworzona specjalnie z okazji jubileuszu wystawa wzbudziła wśród zwiedzających takie zainteresowanie, że postanowiono przekształcić ją w wystawę stałą. Tak narodziło się całe muzeum. Ekspozycja jest na wolnym powietrzu. Obejmuje lokomotywy parowe, lokomotywy spalinowe, lokomotywy elektryczne, wagony i sprzęt naprawczy.

Teatr Bolszoj. Aliszer Nawoj

Teatr muzyczny nazwany na cześć narodowego poety Aliszera Nawoja. Scena została otwarta w 1939 roku inscenizacją uzbeckiej opery Buran. Budynek teatru został wzniesiony według projektu architekta A. V. Szczusiewa. W dekoracji brali udział twórcy ludowi: Kh. Boltaev, A. Khudaibergenov, U. Muradov i inni. Konstrukcja wyróżnia się tym, że każde foyer ma swój własny projekt, odzwierciedlający cechy różnych regionów Uzbekistanu.

Pałac księcia Romanowa

Budynek zlokalizowany jest w centrum Taszkentu w pobliżu placu Amira Temur. Został wzniesiony pod koniec XIX wieku w popularnym wówczas stylu secesyjnym. Wygląd architektoniczny pałacu wyróżnia się na tle zwykłego krajobrazu miejskiego, ponieważ budynki w tym stylu nie powstały w stolicy Uzbekistanu. Budynek przeznaczony był dla księcia N. K. Romanowa, wnuka Mikołaja I. Jego Książęca Wysokość został zesłany do Taszkientu za kradzież rodzinnych klejnotów.

Kompleks pamięci „Shahidlar hotirasi”

Muzeum poświęcone pewnemu okresowi w historii Uzbekistanu, kiedy kraj ten znajdował się pod protektoratem Imperium Rosyjskiego, a następnie w ramach Związku Radzieckiego. Ekspozycja podzielona jest na kilka działów, które następują po sobie w porządku chronologicznym. Wiele uwagi poświęcono tematowi represji politycznych i etnicznych, jakie miały miejsce w przeszłości. Muzeum powstało w 2001 roku.

Pomnik „Odwaga”

Pomnik został stworzony w 1970 roku przez rzeźbiarza D. Ryabiczewa na pamiątkę trzęsienia ziemi z 1966 roku. Ta klęska żywiołowa odcisnęła głębokie piętno na historii miasta, gdyż w wyniku silnych wstrząsów prawie połowa mieszkańców Taszkentu została bez dachu nad głową, zniszczeniu uległo również wiele budynków administracyjnych. Pomnik Odwagi ucieleśnia spokój i odporność, z jaką mieszkańcy reagowali na tę niszczycielską katastrofę.

Wieża telewizyjna w Taszkiencie

Wieża telewizyjna z tarasem widokowym. Jest uważany za drugi co do wielkości w Azji Środkowej po rurze kazachskiej elektrowni wodnej. Wysokość wieży wynosi 375 metrów. Obiekt budowano w latach 1978-84, w 1985 roku zaczął pracować na pełnych obrotach. Wewnątrz na wysokości 94 metrów znajduje się okrągła platforma widokowa dla turystów, kilka metrów wyżej - restauracja Koinot, która składa się z dwóch poziomów.

Cyrk w Taszkencie

Od końca XIX wieku w Taszkiencie nieustannie koncertują wędrowne zespoły cyrkowe z Imperium Rosyjskiego i krajów europejskich. Pierwszy budynek namiotu cyrkowego został zniszczony w 1966 roku w wyniku trzęsienia ziemi. 10 lat później wzniesiono nową scenę. Dziś trupa cyrku w Taszkencie koncertuje po całym świecie. Ponadto wielu artystów dzięki swoim umiejętnościom zostało laureatami międzynarodowych konkursów.

Bazar „Chorsu”

Rynek jest uważany za jeden z najstarszych nie tylko w Uzbekistanie, ale w całej Azji Środkowej. Znajduje się w starej części Taszkientu zwanej „Eski Shahar”. Bazar zyskał popularność w czasach potomków Tamerlana, jako punkt pośredni na Wielkim Jedwabnym Szlaku. W Chorsu sprzedawane są wszelkiego rodzaju towary: żywność, ubrania, produkty lokalnych rzemieślników, artykuły gospodarstwa domowego i inne rzeczy.

Park Narodowy Alisher Navoi

Park, nazwany na cześć narodowego poety Aliszera Nawoja, został otwarty w 1937 roku w pobliżu ul. Almazar. Oprócz standardowych atrakcji znajduje się tu prawdziwy tor kolejowy, w którym młodzież bierze udział jako robotnicy. Na terenie parku znajduje się wiele innych zabytków: medresa Abulkasim, pomnik Aliszera Nawoja, sala koncertowa, budynek parlamentu Oliy Madżlis.

Japoński ogród

Park krajobrazowy w stylu japońskim w pobliżu centrum Taszkientu. Powstał w 2001 roku specjalnie z myślą o relaksującym wypoczynku z dala od miejskiego zgiełku. W tutejszych zbiornikach występują kaczki, łabędzie, bociany, alejkami spokojnie przechadzają się pawie. Park jest popularnym miejscem ślubnych sesji zdjęciowych. Kolejną zaletą Ogrodu Japońskiego jest to, że zwykle jest tu mało ludzi, ponieważ wejście na teren jest płatne.

Zbiornik Charvak

Sztuczny zbiornik wodny, który powstał w latach 70. XX wieku. Znajduje się około 60 km od Taszkentu. Wokół zbiornika znajdują się tereny rekreacyjne, obozy dla dzieci, hotele i pensjonaty. Tutaj możesz się opalać, pływać, jeździć na skuterze wodnym lub łodzi. Z brzegów rozpościera się wspaniały widok na szczyty górskie Wielkiego i Małego Chimganu. Wygodna szybka autostrada prowadzi z Taszkentu do zbiornika.