Top 25 - atrakcje Odessy

Odessa to miasto portowe, miasto wypoczynkowe, które z otwartymi ramionami witało żądnych przygód i utalentowanych migrantów z Francji, Włoch i reszty Europy. Ich twórcza działalność dzisiaj znajduje odzwierciedlenie w architektonicznych zarysach Odessy. Tutaj każda ulica i dom ma swoją wyjątkową rodzinną historię – czasem intrygującą, zabawną, a czasem dość smutną.

Połączenie wspaniałego morskiego powietrza, słonecznego klimatu wybrzeża Morza Czarnego i niesamowitej gościnności mieszkańców sprawia, że ​​Odessa jest popularnym celem wakacyjnym. W miesiącach letnich miasto wypełniają kolorowe, wesołe rzesze turystów. Ludzie chodzą wzdłuż wałów do rana i cieszą się romantycznymi dźwiękami morskiej fali, opalają się na plażach iz przyjemnością odwiedzają historyczne miejsca Odessy.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Odessie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Teatr Opery i Baletu w Odessie

Odessa stała się trzecim miastem Imperium Rosyjskiego, w którym pojawił się teatr. Pierwszy budynek powstał w 1810 roku, ale po kilkudziesięciu latach spłonął. Poniższy pojawił się pod koniec XIX wieku i nadal działa. Budynek został zbudowany w stylu wiedeńskiego baroku, unikatowa pod względem akustyki widownia ozdobiona jest elementami francuskiego baroku.

Pomnik księcia de Richelieu

W XIX wieku książę de Richelieu wyemigrował do Imperium Rosyjskiego w związku z wydarzeniami rewolucji francuskiej i przez pewien czas pełnił funkcję namiestnika Odessy. Uważany jest za jednego z założycieli Odessy. Pomnik został odsłonięty w 1828 roku z inicjatywy obecnego burmistrza hrabiego Lanżerona. Nad rzeźbą pracowali F. Boffo i I. Martos. Pomnik zdobi Primorsky Boulevard w Odessie.

Schody Potiomkinowskie

Klatka schodowa istniała jeszcze przed pojawieniem się Odessy i prowadziła na szczyt wzgórza, gdzie stała turecka twierdza. Po przekazaniu terytorium Cesarstwu Rosyjskiemu klatka schodowa została zrekonstruowana pod kierunkiem architekta F. Boffo. Podczas ostatniej renowacji w 1933 r. część peronów wyasfaltowano, attyki pokryto różowym granitem, a klatka schodowa straciła 8 stopni.

ulicy Deribasowskiej

Jedna z głównych ulic Odessy, popularna atrakcja miasta. Pierwotnie został nazwany na cześć admirała Jose de Ribasa, który brał udział w budowie portu w Odessie. Ulica to brukowany chodnik, który stopniowo schodzi do morza. Na Deribasowskiej dominują głównie budynki z XIX wieku. Na placach i chodnikach stoją różne pomniki.

Nadmorski bulwar

Jedna z najbardziej malowniczych ulic Odessy, ulubione miejsce mieszkańców promedanu i turystów. Aleja jest obsadzona kasztanowcami, klonami, platanami i lipami, co nadaje jej romantyczny, „krajobrazowy” wygląd. Primorsky Boulevard jest zabudowany budynkami w stylu włoskiego renesansu i klasycyzmu. Trochę psują widok na budowę z okresu sowieckiego. Ulica jest frontową fasadą Odessy i wygląda bardzo korzystnie od strony morza.

Pałac Woroncowa

Rezydencja generalnego gubernatora M. Woroncowa, zbudowana w 1834 roku. Budynek został poważnie uszkodzony podczas wojny krymskiej. Ostrzał eskadry anglo-francuskiej obrócił ją w ruinę. Następnie pałac został odrestaurowany i nadal służył jako rezydencja gubernatora, później na jego terenie otwarto męskie gimnazjum. W czasach sowieckich służył jako ośrodek twórczości i edukacji dzieci.

Pałac Szacha

Neogotycka rezydencja przy ulicy Gogola, zwana „Pałacem Szacha”, ponieważ przebywał tu niegdyś perski szach Muhammad Ali. Władca uciekł do Odessy po rewolucyjnych wydarzeniach w Iranie. Dwór jest budynkiem z połowy XIX wieku, zbudowanym dla polskiego arystokraty Z. Brzhozowskiego. Teraz na jego terytorium znajduje się biuro prywatnej firmy.

Katedra Przemienienia Pańskiego

Samogłoskowa Cerkiew Prawosławna w Odessie. Na początku XX wieku była to największa cerkiew w Imperium Rosyjskim. Jednocześnie w nabożeństwie mogło uczestniczyć do 9 tysięcy osób. Tutaj spoczęły szczątki M. Woroncowa i jego żony. W 1936 roku decyzją władz sowieckich budynek został wysadzony w powietrze. Katedra została całkowicie odrestaurowana w 2000 roku, a szczątki rodziny Woroncowa wróciły na swoje pierwotne miejsce.

Klasztor Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Klasztor wyrósł z rezydencji biskupiej z początku XIX wieku. W 1922 r. władze sowieckie zdecydowały o konfiskacie mienia i wysadzeniu w powietrze kościołów, ale klasztor nadal istniał, choć na jego terenie osiedlili się przedstawiciele ruchu schizmatyckiego. W 1944 roku klasztor został całkowicie odrodzony

Odeskie Muzeum Sztuki Zachodniej i Orientalnej

Muzeum powstało w 1923 roku, bazowało na eksponatach ze zbiorów prywatnych. W przyszłości fundusze muzealne zostały uzupełnione kosztem Kijowskiego Muzeum Sztuki Zachodniej i Orientalnej oraz Państwowego Ermitażu w Petersburgu. Dziś jest uważana za jedną z największych kolekcji sztuki na Ukrainie. Prezentuje sztukę krajów Europy Wschodniej, Zachodniej oraz starożytności.

Muzeum Sztuki w Odessie

Ekspozycja znajduje się w Pałacu Potockich, zabytku architektury XIX wieku w stylu klasycystycznym. Muzeum zostało otwarte w 1899 roku dzięki działalności Odeskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych. Pierwsze eksponaty zostały przeniesione z Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Teraz fundusze muzeum zawierają ikony, obrazy, grafiki, zbiory sztuki i rzemiosła.

Muzeum Archeologiczne

Muzeum powstało w 1825 roku na bazie prywatnej kolekcji. Przechowywana jest tu największa kolekcja artefaktów archeologicznych starożytnej kultury północnego regionu Morza Czarnego. Również w zbiorach znajdują się eksponaty ze starożytnego Egiptu, starożytnej Grecji i Rzymu. Szczególnie interesujące są kolekcje przedmiotów wykonanych z metali szlachetnych, ozdoby z cmentarzysk Scytów i Sarmatów oraz przedmioty luksusowe wydobywane z kurhanów nomadów.

dom murowany

Dom na Primorsky Boulevard o dość ciekawym projekcie architektonicznym. Jeśli spojrzysz na to pod pewnym kątem, będzie się wydawać, że konstrukcja nie ma ścian bocznych. Efekt ten osiągnięto dzięki trójkątnemu układowi budynku (ta sztuczka została zrealizowana z powodu braku funduszy na budowę). Miejscowi nadali budynkowi przydomek „Dom Czarownicy”.

Dom Falz-Feina

Budowla jest uznawana za jedną z najbardziej malowniczych w Odessie i najbardziej udane dzieło architekta L. Włodka. Fasadę budynku zdobią postacie dwóch Atlantydów niosących na ramionach sklepienie nieba. Postacie te nie są płaskorzeźbami, tworzą samodzielną grupę rzeźbiarską. Przed rewolucją budynek należał do rodziny Faltz-Feinów, honorowych obywateli Odessy.

Przejście

Zabytek architektury z XIX-XX wieku, który znajduje się na skrzyżowaniu ulic Preobrazhenskaya i Deribasovskaya. Na terenie kompleksu znajduje się hotel i centra handlowe. Dach budynku zdobi prawdziwy parowóz. Przestrzeń wewnętrzna Pasażu przypomina wnętrza moskiewskiego GUM-u. Przed rewolucją 1917 roku mieściły się tu najbardziej prestiżowe i najdroższe sklepy w Odessie.

Hotel Bolszaja Moskowskaja

Hotel powstał w okresie "hotelowego boomu" na początku XX wieku, kiedy to masowo powstawały kamienice. Każda firma handlowa, która miała wolny kapitał, starała się zainwestować w budowę kolejnego hotelu. Bolszaja Moskowska została zbudowana kosztem Dementiewa

hotelu Bristol

Zabytkowy hotel z końca XIX wieku (5 gwiazdek według współczesnej klasyfikacji). Budynek zaprojektowali A. Minkus i A. Bernardazzi. Po zakończeniu budowy Bristol od razu zyskał sławę najbardziej luksusowego hotelu w Odessie. W latach 2002-2010 budynek był zamknięty z powodu remontu. W wyniku prac konserwatorskich całkowicie przywrócono historyczny wygląd XIX wieku.

Odeskie katakumby

System podziemnych tuneli i labiryntów, których łączna długość wynosi około 2500 km. Katakumby powstały wraz z początkiem budowy miasta w XVIII wieku. Wcześniej istniały tu kamieniołomy, w których wydobywano wapień. Odeskie katakumby są uważane za najbardziej złożone, długie i tajemnicze na świecie. Do tej pory wiele odcinków podziemnych przejść nie zostało w pełni zbadanych.

Most teściowej

Kładka dla pieszych łącząca bulwar Żvanetsky i Primorsky bulwar. Nazwa „Most Cieszyński” została wymyślona przez mieszczan. W czasach radzieckich istniała legenda, że ​​przejście zostało zbudowane specjalnie dla pierwszego sekretarza Odeskiego Komitetu Obwodowego, aby łatwiej było mu dostać się przez wąwóz do teściowej. W tym miejscu nowożeńcy tradycyjnie wieszają żelazne kłódki, symbolizujące silne więzi małżeńskie.

Targ „Privoz”

Historia rynku jest nierozerwalnie związana z historią rozwoju handlu w Odessie. Targowisko zorganizowano w 1827 r. Handlowano tu głównie towarami importowanymi, stąd targ ma taką nazwę. Na początku lat 2000 przeprowadzono generalny remont. W rezultacie na terenie Privoz pojawiły się biurowce i nowoczesne centra handlowe.

Park Szewczenki

Miejski park rozrywki, wyposażony zgodnie z najnowszymi osiągnięciami techniki w tej dziedzinie. Nie zabraknie atrakcji zarówno dla najmłodszych dzieci, jak i ich dorosłych rodziców. Odwiedzających bawią klauny, postacie z kreskówek i inne bajeczne stworzenia. W parku znajduje się kolejka górska, diabelski młyn, zabawne labirynty i wiele rodzajów karuzel.

ogród miejski

Park miejski, w którym w przeszłości toczyło się burzliwe życie społeczeństwa Odessy. Ogród został założony przez Felixa de Ribasa na początku XIX wieku. Na terenie znajduje się pawilon muzyczny, Teatr Letni, kilka pomników i kompozycji rzeźbiarskich, fontanna. Ogród miejski został odnowiony i zrekonstruowany w 2007 roku. Park nadal pełni rolę ulubionego miejsca rekreacji i spacerów.

Delfinarium miejskie w Odessie

Delfinarium „Nemo” znajduje się przy plaży „Langeron”, zostało otwarte w 2005 roku. Jest to wielofunkcyjny kompleks rozrywkowy, w skład którego wchodzą: oceanarium, hotel, sieć restauracji, plaże oraz centrum delfinoterapii. Nemo stale organizuje ekscytujące pokazy delfinów i romantyczne występy nocne. Odwiedzający mogą również pływać z tymi niesamowitymi zwierzętami.

Arkadia

Rejon uzdrowiskowy w Odessie, położony w rejonie nadmorskim. Arkadia to ścisłe centrum wakacyjnego życia miasta. Jest domem dla niezliczonych restauracji, hoteli, klubów nocnych i uliczek spacerowych. Tutejsza plaża jest najdogodniejsza w Odessie, ponieważ prowadzi do niej naturalne łagodne zbocze. W szczycie sezonu życie w Arkadii toczy się pełną parą przez całą dobę, hałaśliwe ulice nie zatrzymują się ani na minutę.

Pomnik żony marynarza

Pomnik przedstawia piękną młodą kobietę z dzieckiem na ręku. Postawiono go na nabrzeżu Odessy ku pamięci marynarzy, którzy nie wrócili z walk. Pomnik został wzniesiony w 2002 roku na terenie odeskiego portu. Dość szybko skromny pomnik stał się wizytówką miasta, gdzie wielu turystów lubi się fotografować.