20 najlepszych atrakcji Walencji

Dawno, dawno temu Maurowie nazywali Walencję „błogosławioną ziemią”. Wieki później, klimat miasta wcale się nie zmienił, chociaż od tego czasu Walencja stała się nowoczesną, dynamiczną metropolią. Przez ponad dwa tysiące lat historii nagromadził się tu kolosalny kod kulturowy.

Walencja została założona przez Rzymian w I wieku. Od tego czasu udało jej się odwiedzić prowincję potężnego imperium, część państwa mauretańskiego i niezależne księstwo chrześcijańskie, aż wkroczyła do zjednoczonego królestwa hiszpańskiego.

Obszar miejski Walencji ma kilka plaż z niebieską flagą, na których można spędzić wspaniałe wakacje, a także jest domem dla słynnego festiwalu ognia Las Fallas, który co roku przyciąga tysiące turystów. A najsmaczniejszej paelli walenckiej próbują chyba wszyscy goście miasta.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Walencji?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Miasto Sztuki i Nauki

Nowoczesny kompleks rozrywkowy, prawdziwa architektoniczna duma całej Hiszpanii. Futurystyczny zespół stworzony przez Santiago Calatravę mocno kontrastuje z historycznymi dzielnicami miasta. Znajduje się tu galeria wystawowa, muzeum-miasto nauki, planetarium (w skład którego wchodzi kino i teatr laserowy), opera i oceanarium. Kompleks jest udostępniony do zwiedzania od 1998 roku, w kolejnych latach został ukończony.

Brama Serranos

Starożytne bramy miejskie, zachowane z XIV wieku. Miały one służyć do obrony miasta i odpierania ataków wroga. W ciągu minionych wieków baszty bramne służyły jako więzienie dla szlachty szlacheckiej, aw czasie wojen jako składnica eksponatów muzealnych (zbiory Muzeum Prado zostały tu specjalnie ewakuowane, aby uchronić je przed ewentualnymi bombardowaniami). W naszych czasach Serranos pełnią funkcję symboliczną.

Brama Kuart

Druga (po Bramie Serranos) starożytna brama, która przetrwała do naszych czasów, strzegąca wjazdu do Walencji. Stąd rozpoczyna się wejście do starej centralnej części miasta. Struktura została zbudowana w stylu neapolitańskim z wapienia i kamienia i przypomina średniowieczny włoski fort. Kilka wieków temu w basztach bramnych mieściło się więzienie dla kobiet. W 1931 roku obiekt otrzymał status zabytku.

Plac Ratuszowy

Plac znajduje się w historycznej części Walencji. Odbywają się w nim ważne dla miasta imprezy masowe. Na placu znajduje się jednocześnie kilka zabytków: poczta centralna, budynek Zgromadzenia Handlowego i Urząd Miasta (Ratusz). Na szczególną uwagę zasługuje ostatni budynek. Jest to malowniczy pałac z końca XVIII wieku, ozdobiony barokowymi płaskorzeźbami, figurowymi łukami i balkonami.

Plaza de la Reina

Plac Królowej jest jednym z najbardziej zatłoczonych i tętniących życiem w Walencji. Zbiega się tu jednocześnie kilka dużych ulic. Miejsce to otrzymało swoją nazwę na cześć żony władcy Alfonsa XII, królowej Marii. Teren zdobią klomby, alejki i przytulne kawiarnie. Od strony północnej znajduje się katedra z wysoką dzwonnicą. Z Plaza de la Reina zaczyna się raport przebiegu wszystkich dróg w Walencji.

Katedra w Walencji

Katedra na cześć Najświętszej Marii Panny, główna chrześcijańska świątynia Walencji. Został wzniesiony przed przybyciem Maurów na Półwysep Iberyjski. W czasach arabskich zamieniono go na meczet. W XIIIw. katedra ponownie stała się klasztorem chrześcijańskim z błogosławieństwem biskupa Walencji. Budynek został zbudowany w stylu tzw. gotyku śródziemnomorskiego. Tutaj leży jedna z najważniejszych relikwii chrześcijańskich - Święty Graal.

Bazylika Matki Bożej Obrończyni Wywłaszczonych

Świątynia znajduje się obok Katedry Najświętszej Marii Panny i jest z nią połączona galerią. Ten z pozoru niepozorny kościół pełni ważną rolę dla okolicznych mieszkańców, gdyż to w nim przechowywany jest wizerunek patronki miasta, Matki Boskiej Orędowniczki. Posąg uważany jest za cudowny, ludzie zwracali się do niego podczas nadejścia katastrof, wojen, epidemii i innych problemów, które nawiedziły Walencję.

Kościół Świętych Jana

Świątynia poświęcona jest dwóm postaciom biblijnym – Janowi Teologowi i Janowi Chrzcicielowi. Budowla została zbudowana w XIII wieku na miejscu arabskiego meczetu zniszczonego po wypędzeniu Maurów. W XIV i XVI wieku. w świątyni doszło do dwóch silnych pożarów, po których budowlę odbudowano. Ostateczny wygląd, który przetrwał do dziś, to budynek z XVIII wieku z elegancką fasadą w stylu barokowym.

Kościół Santa Cataliny

Świątynia, położona w pobliżu katedry w Walencji, poświęcona chrześcijańskiej męczennicy Catalinie. Według legendy Catalina cierpiała za swoją wiarę i mądrość. Z rozkazu cesarza Maksymiliana została żywcem obdarta ze skóry. Kult św. Cataliny szybko rozprzestrzenił się w całej Europie. Walencka świątynia na jej cześć została zbudowana za panowania Jakuba I na miejscu zburzonego arabskiego meczetu.

Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji

XVII-wieczny budynek, w którym mieściła się szkoła dla duchownych. Znajdują się w niej wybitne kolekcje znanych hiszpańskich artystów, m.in. El Greco, Velázqueza czy Goyi. Osobne ekspozycje poświęcono przedstawicielom walenckiej szkoły artystycznej - Nicolasowi Falco, Rodrigo de Osonowi i innym. W muzeum znajdują się również obrazy słynnych mistrzów włoskich i holenderskich.

Pałac markizów Dos Aguas

Pałac uważany jest za jedną z najpiękniejszych budowli w mieście. Budynek zdobi misterna i luksusowa barokowa fasada - prawdziwe dzieło sztuki. Wnętrza są również udekorowane ze szczególnym przepychem. W pałacu mieści się muzeum ceramiki, w którym wystawionych jest kilka tysięcy eksponatów. Można tu znaleźć unikalną ceramikę pochodzącą z XVI wieku. Prezentowane są również kolekcje biżuterii, mebli i elementów wyposażenia wnętrz.

Pałac Generalidad

Siedziba rządu autonomicznego regionu Walencji, otwarta dla turystów w określonych godzinach. Budowę pałacu rozpoczęto w XV wieku na polecenie Rady Poselskiej. Północna fasada budynku zwrócona jest w stronę Plaza de Manises, po przeciwnej stronie znajduje się kameralny, malowniczy ogród. Generalidad przeszedł zakrojoną na szeroką skalę rekonstrukcję w połowie XX wieku i zachował prawie swój pierwotny wygląd.

Lonja de la Seda (wymiana jedwabiu)

Zespół architektoniczny składający się z kilku budynków z XV i XVI wieku. To wybitne dzieło hiszpańskich architektów. W średniowieczu na terenie kompleksu handlowano jedwabiem. W skład zespołu wchodzi wieża, pomarańczowe patio, sala konferencyjna oraz główna sala kolumnowa, w której bezpośrednio odbywały się transakcje handlowe. W tej sali, na posadzce z różnokolorowego marmuru, wyryte są po łacinie zasady handlu.

Stacja Północna

Główny dworzec miejski, na który przyjeżdżają pociągi z Madrytu. Budynek został wybudowany na początku XX wieku w stylu "southern modern" z pewną dozą pretensjonalności i pompatyczności. Wnętrza są oryginalnie ozdobione płytkami, kaflami, mozaikami, kolorowymi witrażami i obrazami owoców. Nad projektem pracował architekt Demetrio Ribes. Być może próbował uchwycić w kamieniu obraz kwitnącego ogrodu.

Plaza de Toros (walka byków)

Duży okrągły amfiteatr do walk byków. Znajduje się obok Dworca Północnego. Witryna została zaprojektowana w XIX wieku przez Sebastiana Monleona. Średnica areny wynosi 52 metry, pojemność do 16 tysięcy widzów. Występują tu najlepsi torreadorzy, a rocznie odbywa się około 25 walk. Wewnątrz znajduje się muzeum walk byków, w którym można poznać historię i cechy tego narodowego pokazu.

Rynek Centralny

Duży market spożywczy, na który sprowadzane są produkty z całego regionu. Oto najlepsze gospodarstwa autonomicznego regionu Walencji. Na półkach sprzedają dziesiątki odmian serów i szynek, słodycze, ryby, owoce morza, orzechy, składniki do robienia paelli. Rynek jest zawsze zajęty i głośny. Sam budynek, w którym mieszczą się sklepy, to malownicza budowla z kolorowymi witrażami i kratami z kutego żelaza.

Rynek Kolumba

Targowisko w stylu Art Nouveau nazwane na cześć wielkiego odkrywcy, ale nie mające z nim nic wspólnego. Można tu nie tylko kupić świeże produkty czy pamiątki, ale także zjeść pyszny posiłek czy skosztować niezliczonych i różnorodnych tapas. W święta rynek przekształca się w arenę koncertową, na której odbywają się różne występy.

Ogrody rzeki Turia

Ogromny zespół parkowy w dawnym korycie rzeki. Turia, która rozciąga się przez całe miasto. Składa się z kilku stref, w tym Ogrodów Królewskich, Miasta Sztuki i Nauki oraz Ogrodu Botanicznego. W połowie XX wieku, po kolejnej dużej powodzi, władze postanowiły zmienić bieg rzeki Turii, aw powstałym miejscu urządzono zielony teren parkowy (początkowo planowano budowę drogi). Tak narodziły się nowoczesne Ogrody.

Biopark Walencja

Postępowe zoo miejskie, w którym stworzone są najbardziej naturalne i komfortowe warunki dla zwierząt. Otwarty dla publiczności w 2008 roku. W bioparku nie ma ogrodzonych wybiegów ani klatek, dzięki czemu zwierzęta mogą swobodnie poruszać się po dużym obszarze. Zwiedzającym nie wolno karmić ani dotykać zwierząt w zoo. Terytorium podzielone jest na kilka stref, w których trzymane są zwierzęta z różnych kontynentów.

Park przyrody Albufera

Jezioro w okolicach Walencji i otaczające go podmokłe tereny, które miejscowi nazywają „małym morzem”. Jest to siedlisko dużej liczby ptactwa wodnego. Gniazdują tu całymi stadami i wcale nie boją się ludzi. W Parku Albufera występuje kilka gatunków wymienionych w Czerwonej Księdze. Najlepszym sposobem na poznanie naturalnego piękna okolicy jest rejs statkiem.