20 najlepszych atrakcji w Yelets, Rosja

Jelec jest uważany za jedno z klasycznych miast kupieckich Rosji. Jego pięknością są budowle z poprzednich epok, starannie zachowane lub odrestaurowane. Przeszli szereg zmian, ale byli w stanie przekazać nowym pokoleniom ideę porządków i tradycji z przeszłości. Wieża strażacka nadal zdobi istniejącą remizę, a dawna wieża ciśnień zamieniła się w lokalne kuranty.

W mieście znajduje się wiele cerkwi, z których każda ma swoją historię. Nazwiska ważnych dla miasta osób uwiecznione są w założonych i nazwanych ich imionami muzealnych domach. Muzeum Bunina było pierwszym w kraju poświęconym pisarzowi, a Muzeum Chrennikowa jest obecnie jedynym w swoim rodzaju.

Co zobaczyć i gdzie się wybrać w Yelets?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Katedra Wniebowstąpienia

Został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku w centralnej części miasta. Autorstwo projektu należy do słynnego architekta Konstantina Tona. W 1934 roku świątynia została zniszczona przez spalenie ikon bezpośrednio w budynku. W przeciwieństwie do większości instytucji religijnych w kraju katedra została przywrócona do swojego stanu w 1947 roku. Ikonostas jest trójpoziomowy, wykonany z pozłacanego rzeźbionego drewna. Ze względu na swoje imponujące rozmiary świątynia jest widoczna z wielu części Yelets.

Miejska wieża zegarowa

Znajduje się na skrzyżowaniu ulic Swierdłowa i Sowieckiej. Wieża została wzniesiona w 1868 roku, pełniła funkcję wieży ciśnień. Kuranty zainstalowano na nim w latach 70. ubiegłego wieku. Zegar daje o sobie znać co 15 minut. W bezpośrednim sąsiedztwie tej atrakcji znajdują się: pomnik artysty Żukowa, cerkiew Wielkiego Księcia, park miejski i kładka dla pieszych Karakumovsky.

Wieża Ognia

Został zbudowany z inicjatywy braci Walujskich w 1865 roku. Kupcy rekrutowali własną straż pożarną spośród pracowników należącej do nich fabryki. Sami uczestniczyli w gaszeniu miejskich pożarów. Dzieło Mikołaja i Dmitrija kontynuowali ich potomkowie. Między innymi wymienili drewnianą wieżę na murowaną. Posiada taras widokowy, aw budynku działa nowoczesna remiza strażacka.

ulicy Miry

Jest to spacerowa część miasta. Jest interesujący ze względu na swój rozwój - wiele tu budynków jest oryginalnych i wzniesionych w różnych latach. W przeszłości była to ulica handlowa, choć obecnie znajduje się na niej wiele sklepów. Jednocześnie szyldy nie zawsze pokrywają się z zawartością sklepów. Widoczne wtrącenia starej kostki brukowej. Na budynkach można zobaczyć kute detale dekoracyjne, takie jak latarnie. Są ławki i tereny zielone.

Kościół Wielkiego Księcia

Zakończenie budowy w 1911 roku zbiegło się w czasie z 300. rocznicą panowania Romanowów. Za projekt odpowiadał architekt Wilfarth. Ta nazwa została wybrana, ponieważ kościół jest poświęcony książętom twerskim i newskim. Elewację budynku wyróżnia jasna kolorystyka, liczne detale i zdobienia. Wnętrza są również bogato wyposażone: rzeźbione meble, ceramiczny ikonostas, kolorowe witraże.

Kościół Przemienienia Pańskiego

Został zbudowany w 1771 roku, na miejscu starego drewnianego budynku. Po 40 latach poszerzono granice i powiększono refektarz. W 1871 r. przy kościele pojawiła się dzwonnica. W obecnym kształcie świątynia, która przeszła renowację, ma jedną kopułę. W trakcie prac utracono część detali, jak portyki, ale w projekcie elewacji pojawiły się elementy dekoracyjne. Dzwonnica została zachowana, ale jej styl stał się bardziej barokowy.

Klasztor Znamieński

Założony w 1683 r. Chociaż klasztor utracił status w 1764 r., zakonnice go nie opuściły. Po 5 latach klasztor spłonął. Klasztor zamienił się w pustelnię, wzrosła liczba sióstr. Dekretem Aleksandra I został przywrócony. Drugie zamknięcie nastąpiło po rewolucji. Budynki popadały w ruinę, więc odrodzenie w latach dziewięćdziesiątych nie było łatwe. Między innymi odbudowano katedrę Znamensky.

Teatr Dramatyczny „Benefis”

Powstał w 1993 roku. Następnie zajmował budynek Domu Ludowego. Twórcą zespołu był dyrektor Nazarow. Wcześniej pracował w teatrze Alma-Ata o tej samej nazwie. Jego dzieło kontynuowali współpracownicy i naśladowcy. Repertuar zespołu jest różnorodny, niektóre spektakle są wysoko cenione przez autorytatywne publikacje i nagrody teatralne. W tej chwili „Benefit” kieruje Radion Bukaev - jeden z uczniów Jewgienija Mironowa.

Yelets City Museum of Local Lore

Mimo że został założony w 1901 roku, jego historia polega na ciągłym niszczeniu w pierwszych latach jego istnienia. Cierpiał zarówno ze strony rewolucjonistów, jak i ich przeciwników. Kolekcję trzeba było wielokrotnie przebudowywać. Nawet po II wojnie światowej. W obecnym kształcie istnieje od 1971 roku bez większych przewrotów. Zbiory zawierają typowe materiały dotyczące historii lokalnej dotyczące Yelets i okolic.

Domowe Muzeum Koronki Yelets

Kultowy niebieski budynek. Kojarzy się wszystkim znającym się na rzeczy z miejscową koronką. Obecnie dom-muzeum należy do firmy produkującej wszelkiego rodzaju wyroby technikami koronkarskimi. Turystom pokazywany jest proces wytwarzania różnych rzeczy oraz opowiadana jest historia rzemiosła. Można tu również zobaczyć gotowe obrusy, sukienki, serwetki.

Muzeum Rzemiosł i Rzemiosł Ludowych

Istnieje od 2007 roku. Celem jego powstania jest ożywienie zainteresowania lokalnym rzemiosłem ludowym. Wśród eksponatów znajdują się próbki koralików, kowalstwa, snycerstwa, tkactwa. Ubrania, meble, zabawki i wiele praktycznych rzeczy są wykonane przy użyciu najbardziej niesamowitych technik. Sale muzeum są przestronne, przewodnicy udzielają informacji historycznych o każdym z kierunków.

Dom-Muzeum T. N. Chrennikowa

Sam kompozytor był obecny na otwarciu w 2000 roku. To jedyne muzeum na jego cześć w Rosji. Niektóre sale odtwarzają wnętrza domów, inne przedstawiają przedmioty osobiste, a jeszcze inne jedno i drugie. W domu stale rozbrzmiewa muzyka napisana przez Tichona Nikołajewicza. Na dziedzińcu postawiono pomnik Chrennikowa: popiersie na cokole, aw tle wieko fortepianu z latami życia muzyka.

Muzeum Literackie i Pamięci I. A. Bunina

Przyjmuje gości od 1988 roku. Jest to pierwsze muzeum poświęcone Buninowi. Mieszkał w tym domu podczas nauki w gimnazjum. Budynek jest parterowy, ekspozycja podzielona jest na siedem sal. Wewnątrz gromadzone są meble z tamtej epoki, aby autentycznie odtworzyć atmosferę, jaka otaczała pisarza. Są rzeczy osobiste, książki, pamiątki. Podczas wycieczki przewodnicy opowiadają wiele historii o Yelets i Bunin.

Pomnik IA Bunina

Znajduje się przy Fontannie Zwycięstwa. Zainstalowany na cześć 125. rocznicy urodzin pisarza. Przedstawiono Bunina siedzącego zrelaksowanego na fotelu i patrzącego na miasto. Na cokole wyryte jest imię pisarza. Materiały - brąz i granit. Autorami projektu są artysta Grishko i architekt Achkasova. To nie jedyny pomnik Bunina w Yelets, ale najbardziej ukochany, zarówno przez mieszkańców, jak i turystów.

Dom-Muzeum N. N. Żukowa

Zaczął przyjmować gości w 1992 roku. Przechodząc z pokoju do pokoju, można poznać biografię i ścieżkę twórczą artysty. Sam za życia mówił, że chciałby zobaczyć swoje muzeum w Jelcu, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Kolekcję uzupełniono rzeczami osobistymi Żukowa, ofiarowanymi przez jego krewnych, a także oryginalnymi dziełami. Ekspozycja jest ciągle zmieniana, aby odwiedzający chętnie tu wracali.

Pomnik artysty Żukowa

Otwarty w 2008 roku. Kompozycja przedstawia siedzącego na ławce artystę, malowaną przez niego dziewczynę oraz chłopca przyglądającego się z zainteresowaniem płótnom mistrza. Szczególnie pięknie pomnik prezentuje się późną wiosną i latem: wokół jest dużo zieleni, kwitną klomby. Choć w innych porach roku kompozycja jest żywa i ciekawa. Popularne miejsce sesji zdjęciowych wśród mieszkańców i przyjezdnych.

Tablica pamiątkowa na cześć 850-lecia Jelca

Zainstalowany na Placu Czerwonym w 1996 roku. Poświęcony 850. rocznicy założenia miasta. Za stworzenie projektu odpowiadał architekt Shashin. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: w przeszłości stała tu zrujnowana katedra. Kompozycja łączy przedstawicieli różnych epok, w taki czy inny sposób związanych z miastem. W 2010 roku pomnik został nieco zmodernizowany i dodano kopułę z krzyżem.

Most Karakum

Rzucony przez rzekę zwaną Swift Pine. Ruch na niej dozwolony jest od 1933 roku. Długość wynosi 198 metrów. Nie raz był niszczony i odbudowywany. Na przełomie lat 70. i 80. stracił swój dawny status w związku z budową „konkurenta”. Potem stało się to dla pieszych, ale w latach 90-tych zostało całkowicie zamknięte ze względu na stan awaryjny. Dużą przebudowę zakończono w 2005 roku, ale most pozostawiono dla pieszych.

Skały Vorgola

Można je łatwo znaleźć w pobliżu wsi Niżny Worgol. Miejsca są malownicze, łatwo dostępne. W pobliżu płynie rzeka, na wybrzeżu w ciepłym sezonie jest wielu wczasowiczów z namiotami. Istnieje kilka obszarów ze skałami. Są dość wysokie i nadają się do wspinaczki skałkowej. Są wzniesienia z dziwacznymi „naroślami”, jakby wisiały nad nizinami. Są częścią rezerwatu przyrody „Skały Worgolskie”.

Majątek Tałdykina

Gospodarstwo stoi nad brzegiem rzeki w pobliżu wody. Wraz z nią stał młyn wodny, który spłonął podczas odwrotu w czasie II wojny światowej. Jednocześnie do dziś zachowała się sama ceglana rama. Wynika to ze szczególnej wytrzymałości ścian, których grubość wynosi około metra. Pod rządami sowieckimi majątek był ośrodkiem wypoczynkowym, obecnie jest własnością prywatną. W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody „Skały Worgolskie”.