20 najlepszych atrakcji Biełgorodu

Mieszkańcy Biełgorodu wierzą, że książę Włodzimierz Czerwone Słońce przyłożył rękę do powstania ich miasta, choć trudno tu znaleźć zabytki architektury tamtych czasów (ani ich ruiny). Najstarsze świątynie Biełgorodu pochodzą z XVII-XVIII wieku, reszta zabytków jest własnością późniejszych epok.

Miasto zainteresuje przede wszystkim miłośników muzeów i parków, a także nowoczesnego wystroju gmachu Filharmonii oraz pierwotnego wyglądu zbudowanej w naszych czasach świątyni Wiary, Nadziei, Miłości i ich matki Zofii.

Biełgorod wygląda całkiem przyjemnie, zwłaszcza w ciepłej porze roku, kiedy to czas na długie wieczorne spacery i serię słonecznych dni. Latem warto pospacerować jednym z centralnych placów, pojeździć na rowerze lub posiedzieć w małej kawiarni.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Biełgorodzie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Plac Katedralny

Centralny plac z muzeami i budynkami użyteczności publicznej zlokalizowanymi wokół. Różni się od podobnych miejsc w innych miastach oryginalnym układem nawierzchni - na kostkach brukowych ułożony jest okrąg w kształcie słońca, pośrodku którego umieszczona jest miedziana mapa obwodu biełgorodzkiego, a wokół obwodu są herbami wszystkich regionów i powiatów regionu. Na placu często odbywają się święta, parady, wiece i inne imprezy.

Pomnik Włodzimierza Wielkiego

Pomnik znajduje się na górze Charków. Siedmiometrowa figura księcia umieszczona jest na 15-metrowym cokole. Cała konstrukcja wznosi się ponad otaczającą przestrzeń i jest dobrze widoczna z daleka. Uważa się, że to Władimir założył pierwszą osadę na terenie Biełgorodu, chociaż nie ma na to żadnych dokumentów. Pomnik ku jego czci powstał w 1998 roku, na jego wykonanie zużyto 1,5 tony miedzi.

„Bitwa pod Kurskiem. Kierunek Biełgorod”

Muzeum-diorama poświęcona bitwie pod Prochorowem. Otwarto go w 1987 roku. Na ekspozycję składa się sprzęt wojskowy umieszczony na tarasie widokowym pod gołym niebem oraz budynek główny, w którym znajdują się zbiory dokumentów, fotografii, przedmiotów osobistych i dzieł sztuki o tematyce militarnej. Centralne miejsce zajmuje diorama Łuk ognia, przedstawiająca bitwę pancerną pod Prochorowką.

Muzeum Sztuki

Muzeum zostało otwarte w 1983 roku w budynku dawnego kina. Pod koniec lat 90. przeprowadził się do nowego secesyjnego domu. Podstawą kolekcji sztuki jest dzieło miejscowego artysty M. Dobronrawowa (kilkaset płócien). Oprócz obrazów w galerii przechowywanych i eksponowanych jest ponad 4 tysiące dzieł sztuki z XVIII-XX wieku. Jednocześnie w salach muzeum może odbywać się do 15 wystaw czasowych, w budynku znajduje się również sala koncertowa.

Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej

Jedna z najstarszych instytucji muzealnych w Biełgorodzie, otwarta w 1924 roku. Podczas II wojny światowej część kolekcji została splądrowana, część zniszczona. Muzeum zostało ponownie otwarte w 1948 roku, eksponaty trzeba było ponownie złożyć. Ekspozycje poświęcone są historii obwodu biełgorodzkiego, a także jego roli w losach kraju. Zespół prowadzi aktywną działalność kulturalno-oświatową, organizuje konferencje naukowe i wykłady otwarte.

Muzeum Literackie

W 1999 roku w budynku XVIII-wiecznego dworu w stylu klasycystycznym otwarto Muzeum Literackie jako oddział Muzeum Krajoznawczego. Budynek jest zabytkiem architektury i jest jedynym przykładem tego stylu budownictwa w Biełgorodzie. Ekspozycja poświęcona jest literackiej historii miasta oraz twórczości ludzi, których życie i działalność związana była z Biełgorodem.

Teatr Dramatyczny im. M. S. Shchepkina

Scena została otwarta w latach trzydziestych XX wieku pod nazwą Biełgorod State Farm Theatre. Instytucja została zorganizowana w celu przybliżenia ludziom sztuki teatralnej. Dziś mieści się w budynku z 1962 roku wybudowanym w stylu klasycystycznym z elementami sowieckimi. Repertuar składa się ze spektakli klasycznych i współczesnych, są przedstawienia dla dzieci. Spektakle odbywają się na dużej i małej scenie.

Filharmonia Państwowa w Biełgorodzie

Budynek Państwowej Filharmonii w Biełgorodzie jest ozdobą krajobrazu miasta

Muzeum Kultury Ludowej

Muzeum rozpoczęło działalność w 1999 roku jako filia Biełgorodzkiego Państwowego Centrum Sztuki Ludowej, później stało się samodzielną instytucją. Zbiory składają się z narzędzi, sprzętów gospodarstwa domowego, biżuterii, odzieży, dokumentów, artefaktów archeologicznych. Najstarsze eksponaty pochodzą z czasów kaganatu chazarskiego z VIII-X wieku. W osobnych salach prezentowane są ekspozycje opowiadające o historii rosyjskiego chłopstwa, tradycyjnych rzemiosłach i rzemiosłach.

Zegar słoneczny

Zegar słoneczny znajduje się na Bulwarze Narodnym w centrum Biełgorodu. Wykonane są z brązu i granitu i mają dość imponujące rozmiary (średnica kompozycji sięga 11 metrów). Chronometr podarował miastu jego twórca, rzeźbiarz T. Kostenko, w 2008 roku. W dzień przy słonecznej pogodzie zegar pokazuje czas z dokładnością do 10 minut, w nocy na tarczy widać gwiazdy.

Pomnik uczciwego policjanta drogowego

Prototypem „uczciwego policjanta drogowego” była bardzo realna postać - P.K. Grechikhin, który pracował w policji drogowej w połowie XX wieku. Zasłynął z tego, że nie brał łapówek i nie wybaczał gwałcicielom nawet najmniejszego braku szacunku dla przepisów ruchu drogowego. Dziwne, że dzięki takiej gorliwości nie awansował i przeszedł na emeryturę w stopniu brygadzisty. Pomnik na jego cześć został wzniesiony w Biełgorodzie w 2004 roku.

Katedra Przemienienia Pańskiego

Świątynia została zbudowana w XIX wieku według projektu E. A. Wasiljewa ze składek parafian. Wcześniej na jego miejscu stał zdewastowany drewniany kościół. Po raz pierwszy katedrę zamknięto w latach trzydziestych XX wieku, po raz drugi w latach sześćdziesiątych wraz z przekazaniem budynku miejscowemu muzeum historycznemu, które zadbało o jego renowację. W latach 90-tych świątynia została zwrócona Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Pod względem architektonicznym budynek jest przykładem rosyjskiego klasycyzmu prowincjonalnego.

Świątynia Wiary, Nadziei, Miłości i ich matki Zofii

Świątynia z 2000 roku, poświęcona świętym męczennikom (wszystkie ich imiona zawarte są w tytule). Budynek ma aż 17 kopuł, wysokość środkowej przekracza 38 metrów. Konstrukcja wygląda bardzo malowniczo: elewacja i ściany wykonane są z drewna i kamienia, otwory okienne ozdobione są rzeźbieniami, główny budynek zbudowany jest w formie złożonej, wielopoziomowej konstrukcji, złocone kopuły błyszczą jasno w słońcu.

Kościół Archanioła Gabriela

Budynek świątyni znajduje się na Placu Uniwersyteckim i należy do Państwowego Uniwersytetu w Biełgorodzie. Został zbudowany w 2001 roku z inicjatywy gubernatora E.S. Sawczenko. Przyjęto, że głównymi parafianami będą studenci. Duchowni patronują młodym ludziom, prowadzą z nimi duchowe rozmowy i zapobiegają zakorzenieniu się występku w środowisku studenckim.

Katedra Wniebowzięcia NMP

Budowę z końca XVII - początku XVIII wieku, którą zbudowano, w tym darowizny od Piotra I. Katedra została wzniesiona na wzór architektury moskiewskiej, charakterystycznej dla ówczesnego budownictwa sakralnego. Konstrukcja oparta jest na planie czworoboku z pięcioma kopułami i wolnostojącą czterospadową dzwonnicą. Od 1986 r. Katedra Wniebowzięcia NMP jest uznawana za zabytek architektury

Katedra Smoleńska

XVIII-wieczny kościół w stylu moskiewskiego baroku, cenny zabytek architektury i zabytek kultury. Główny czworobok ma kształt wydłużonego prostokąta i zakończony jest półkolistą apsydą. Wbudowana dzwonnica składa się z dwóch kondygnacji i zakończona jest iglicą z krzyżem. Fasada i ściany nie są pełne wielu dekoracji. Z boku budynek wygląda na dość masywny i solidny.

Zoo w Biełgorodzie

Miejskie zoo zostało założone jako ogród zoologiczny w 1988 roku i do 1991 roku było częścią parku Pobeda. Żyje w nim około 90 gatunków zwierząt (ponad 200 osobników), 15 gatunków jest wymienionych w Czerwonej Księdze. W wybiegach żyją przedstawiciele rodziny kotów, niedźwiedzie, lisy, wilki, a także egzotyczne wielbłądy i kangury. Dla dzieci jest małe zoo, w którym można pogłaskać króliki, dzieci i trzymać w ramionach kurczaki.

Park Centralny

Tradycyjnie centralny park miejski nosi imię V. I. Lenina. Został założony w latach pięćdziesiątych XX wieku. Trudno sobie wyobrazić, aby w tamtych czasach miejsce publiczne otrzymało inną, nierewolucyjną nazwę. Po prawie 50 latach prawidłowego funkcjonowania, na początku XXI wieku teren przeszedł zakrojoną na szeroką skalę przebudowę, która obejmowała nowoczesne atrakcje, plac zabaw dla dzieci i wesołe miasteczko.

Park Zwycięstwa

Park powstał w 1989 roku w miejscu, gdzie toczyły się zacięte walki podczas II wojny światowej, a 5 sierpnia 1943 roku odpalono sztuczne ognie na cześć pierwszych zwycięstw nad wojskami niemieckimi. Na pamiątkę tych wydarzeń w parku ustawiono kilka pomników i wyznaczono Aleję Chwały. Również tutaj można zobaczyć popiersia Bohaterów ZSRR, w tym wizerunek marszałka G.K. Żukow. Przestrzeń zdobi mała fontanna wyposażona w piękne oświetlenie.

Park piknikowy w Solomino

Nowoczesna przestrzeń parkowa, specjalnie zorganizowana do rekreacji na świeżym powietrzu: pikniki, wycieczki rzeczne i piesze wycieczki, jazda na rowerze, plażowanie na plaży w ciepłe dni. Solomino oferuje ogromną różnorodność rozrywek. Odwiedzający mogą pograć w laser taga i airsoft, postrzelać na strzelnicy lub spróbować swoich sił w parku linowym. Dla najmłodszych przygotowano plac zabaw.