20 najlepszych atrakcji w Bałakławie

Mała miejscowość wypoczynkowa Bałakława, położona w pobliżu Sewastopola, ma długą bogatą historię i szczyci się zabytkami architektury z różnych okresów. Od czasów starożytnych jego wyjątkowe położenie przyciągało osadników, którzy mogli bezpiecznie ukryć swoje statki w zatoce o dziwacznym i krętym kształcie.

Przede wszystkim turyści udają się obejrzeć średniowieczną genueńską fortecę Cembalo, która niegdyś była potężnym bastionem i chroniła cały odcinek wybrzeża. Następnie udają się na wycieczkę łodzią wzdłuż zatoki lub dostają się transportem wodnym na jedną z okolicznych plaż. Trzeci punkt to zwiedzanie niezapomnianych miejsc, wśród których są pomniki, świątynie, instalacje wojskowe z czasów sowieckich i muzea.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Bałakławie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Zatoka Bałakława

Bałakława lub jak się ją często nazywa - "Tajemnicza Zatoka" powstała w wyniku uskoku tektonicznego. Wcina się głęboko w wybrzeże na 1,5 km, rozszerzając się i zwężając w różnych miejscach (szerokość najwęższego przejścia wynosi około 50 metrów). Dzięki takiemu kształtowi zatoka jest praktycznie niewidoczna od strony Morza Czarnego, co w przeszłości było bardzo wygodne dla ukrywających się w zatoce statków.

Twierdza Cembalo

Zespół budowli na Wzgórzu Fortecznym, zbudowany w czasach Republiki Genui w XIV-XVIII wieku. Wcześniej za pierścieniem murów znajdowało się całe miasto, solidnie ufortyfikowane i strzeżone przez garnizon. W drugiej połowie XV wieku Cembalo zostało zdobyte przez Turków, aw XVIII wieku na jego terenie stacjonowały jednostki wojskowe Imperium Rosyjskiego. W kolejnych latach kompleks stopniowo popadał w ruinę, aż pozostały z niego tylko ruiny.

Obiekt 825GTS

Tajna baza podczas zimnej wojny, która była przeznaczona do parkowania i naprawy atomowych okrętów podwodnych, a także do przechowywania amunicji. W 1993 roku obiekt został zamknięty, aw ciągu następnych 10 lat został faktycznie zniszczony i splądrowany, gdyż w jego konstrukcjach znajdowały się rzadkie metale nieżelazne. W 2000 roku na terenie byłej bazy utworzono muzeum poświęcone historii Bałakławy i kamieniom milowym w rozwoju floty podwodnej i powierzchniowej z ekspozycją zabytkowej broni.

Nasyp Nazukin

Nabrzeże spacerowe Bałakławy, gdzie znajduje się centrum nurkowe, klub jachtowy, kino, restauracje, bary i miejsca do cumowania statków. Z brzegu widać zatokę Balaklava i górę z ruinami twierdzy Chembalo. Wzdłuż wału stoją domy z przełomu XIX i XX wieku - dawne prywatne dacze i hotele. Stąd można wybrać się na wycieczkę łodzią po zatoce.

Muzeum Historii Bałakławy

Budynek muzeum znajduje się na nabrzeżu Nazukin. Zwiedzającym proponuje się nie tylko zwiedzanie ekspozycji z przewodnikiem, ale także spacer wzdłuż zatoki z dostępem do morza, degustację lokalnych potraw, a także trasę uliczną obejmującą wizytę w twierdzy Chembalo. Stała kolekcja muzeum poświęcona jest historii Bałakławy podczas wojny krymskiej. Wizyta w instytucji jest możliwa w ramach grupy wycieczkowej.

Pomnik Łesi Ukrainki

Pisarka Lesia Ukrainka dwukrotnie była w Bałakławie - we wczesnej młodości z rodzicami iw bardziej dojrzałym wieku z mężem. Podczas ostatniej wizyty para mieszkała w mieście przez dwa miesiące w domu na skarpie Nazukin. W 2004 roku na centralnym placu postawiono pomnik ku czci poetki. Wykonany jest w formie półfigury, osadzonej na cokole (początkowo rzeźbiarz planował wyrzeźbić popiersie, ale bardzo go to poniosło).

Pomnik Kuprina

AI Kuprin mieszkał w Bałakławie w latach 1904 - 1906, gdzie dopadła go pierwsza rewolucja rosyjska. Pisarz był tak zszokowany tym, co się działo, że napisał esej „Wydarzenia w Sewastopolu”, opublikowany w petersburskiej gazecie. Z powodu tego materiału został zmuszony do opuszczenia Bałakławy. W 2009 r. nabrzeże miasta zdobił pomnik ku jego czci. Rzeźba przedstawia pisarza opartego o płot i zamyślonego patrzącego w dal.

Forty południowe i północne

Budowle obronne z początku XX wieku, które zostały wzniesione w celu ochrony twierdzy Sewastopol od strony południowej. Fortyfikacje to system rowów, dróg, sieci inżynierskich i konstrukcji betonowych wykutych w skale, w których można było bezpiecznie ukryć i przechowywać amunicję. Planowano również zainstalowanie dział artyleryjskich, ale z powodu Rewolucji Październikowej prace zostały wstrzymane.

beczka śmierci

Na terenie Fortu Południowego znajduje się bardzo dziwny obiekt - żelazna „beczka” zawieszona nad przepaścią. Swego czasu pełniła rolę punktu obserwacyjnego i była wyposażona w przyrządy optyczne. W latach 60. XX wieku rozeszła się legenda, że ​​​​Niemcy w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zrzucali z tej konstrukcji jeńców wojennych do morza, dlatego zaczęto ją nazywać „beczką śmierci”.

Obiekt 100

Tajna podziemna bateria z lat 50. przeznaczona do niszczenia celów morskich. Po rozpadzie ZSRR wszystkie konstrukcje zawierające metale nieżelazne zostały rozebrane, a sam obiekt wstrzymany. Wzbudziła zainteresowanie tylko wśród tych, którzy lubią wędrować po opuszczonych betonowych labiryntach. W 2016 roku pojawiła się wiadomość, że wojsko zamierza odrestaurować kompleks, więc jego dalsze losy nie są znane.

19. bateria dział

Budowę baterii rozpoczęto w 1914 roku za czasów carskich, ale prace zakończono w okresie sowieckim. Wyposażony był w potężną broń, która miała razić wrogie okręty z odległości 20 km, ale w 1941 r. bateria nie była w stanie obronić Sewastopola przed armią niemiecką. Po 1991 roku zniknęła potrzeba. Dziś z obiektu zachowała się tylko betonowa rama, ponieważ usunięto wszystkie metalowe konstrukcje.

Akwedukt-most Chorgun

Akwedukt jest częścią systemu wodociągowego z połowy XIX wieku. Został zbudowany na wzór starożytnego kamienia Inkermana i dziś wygląda tak, jakby został zbudowany przez starożytnych Rzymian. Wodociąg nie miał istnieć przez długi czas - został zniszczony podczas wojny krymskiej. Po zakończeniu działań wojennych postanowiono go nie przywracać. Most akweduktu Chorgun jest najlepiej zachowaną częścią systemu.

Kamieniołom Kadykowskiego

Wcześniej w kamieniołomie wydobywano wapień. Po wyczerpaniu rezerw skalnych dół został opuszczony i stopniowo zapełniał się wodą. Z boku wygląda jak krater wygasłego wulkanu z jeziorem na dnie i schodkowymi ścianami z czerwonej skały. Można zejść spiralną drogą, ale trzeba bardzo uważać, bo co jakiś czas niestabilne zbocza się zawalają.

Świątynia Dwunastu Apostołów

Początkowo kościół został zbudowany przez Genueńczyków w połowie XIV wieku, jednak budowla ta nie dotarła do nas. To, co dziś mogą zobaczyć turyści, to konstrukcja z 1794 r., zrekonstruowana w 1875 r. po wojnie krymskiej. Do połowy XX wieku świątynia była użytkowana zgodnie z jej przeznaczeniem, w latach 90-tych została ponownie konsekrowana. Wewnątrz znajdują się relikwie św. Bazylego Błogosławionego i Sergiusza z Radoneża. Pod względem architektonicznym budynek jest wapienną budowlą z krzyżowymi kopułami, ozdobioną doryckimi kolumnami.

Klasztor Georgiewski

Prawosławny klasztor położony w pobliżu przylądka Fiolent na wybrzeżu Morza Czarnego. Według legendy zostało założone w IX wieku przez greckich żeglarzy-osadników, których u wybrzeży Krymu nawiedziła nagła burza, ale dzięki modlitwom św. Jerzego udało im się przeżyć. Pierwsza pisemna wzmianka o istnieniu klasztoru pochodzi z XVI wieku. Klasztor prosperował zarówno w średniowieczu, jak iw czasach chanatu krymskiego, ale został poważnie uszkodzony w czasach sowieckich. Ponowne odkrycie miało miejsce w 1994 roku.

Georgievskaya Rock i Jasper Beach

George Rock to mały klif w morzu, położony w odległości 140 metrów od wybrzeża. To na tej skale zmartwychwstał św. Pod koniec XIX wieku na kamieniu, który usunięto w czasach sowieckich, zainstalowano marmurowy krzyż (nowy w 1991 r.). Skała jest dobrze widoczna z plaży Yashmovy - jednego z najlepszych miejsc do pływania na Krymie. Miejsce to wyróżnia się malowniczymi krajobrazami i czystą wodą.

Plaża Wasilija

Plaża znajduje się obok belki Wasilewskiej. Jego terytorium jest ogrodzone ze wszystkich stron prawie urwistymi klifami o wysokości 150 metrów. Vasili uważany jest za jeden z najlepszych odcinków wybrzeża w okolicach Sewastopola, przeznaczony do pływania. Ma czystą wodę i zapierające dech w piersiach widoki. Dla wygody turystów zorganizowano trochę infrastruktury - są markizy i leżaki.

Srebrne i Złote Plaże

Serebryany lub Near Beach oddalone są od Bałakławy o 15 minut jazdy drogą morską. Jeśli dotrzesz tam pieszo, musisz pokonać 4 km przez górzysty teren. Będziesz musiał przepłynąć 25-30 minut do Złotej Plaży lub przejść 6 km. Obie części wybrzeża są bardzo malownicze, a pływanie w nich to prawdziwa przyjemność. Aby dostać się na plaże, trzeba popłynąć łódką na nabrzeżu Nazukin.

Przylądek Fiolent

Dziś Przylądek Fiolent jest częścią Sewastopola, a kiedyś był miejscem nietkniętym przez człowieka, gdzie można było znaleźć samotność. Obszar ten uważany jest za jeden z najpiękniejszych na Krymie Zachodnim, choć chaotyczna zabudowa nieco psuje widok i nie pozwala w pełni cieszyć się niespokojną taflą morza i urokiem stromych klifów ciągnących się przez wiele kilometrów z obu stron.

Przylądek Aya

Przylądek Aya znajduje się na terenie rezerwatu krajobrazowego o tej samej nazwie, w którym rosną rzadkie gatunki roślin i żyją zwierzęta wymienione w Czerwonej Księdze. Klimat w tym naturalnym obszarze jest podobny do śródziemnomorskiego. Od przylądka ciągnie się trakt Ayazma, na szczycie znajduje się gigantyczny lej wypełniony różnokolorowymi głazami, u podstawy małe groty z wodą w kolorze lapis lazuli.