15 najlepszych atrakcji Wysznego Wołoczoka, Rosja

Vyshny Volochek otrzymał prawa miejskie za panowania Katarzyny Wielkiej w 1770 roku, choć pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XV wieku. Miasto położone jest na sztucznie utworzonej drodze wodnej, najstarszej w Rosji. Trzy wieki temu łączył Morze Kaspijskie z Bałtykiem i stanowił alternatywę dla lądowego szlaku między rzekami Twerca i Cna, którym wcześniej ciągnięto statki. System kanałów wodnych jest niewątpliwie główną ozdobą miasta, które czasami nazywane jest nawet rosyjską lub twerską Wenecją.

Historyczna część Wysznego Wołoczoka jest dobrze zachowana. Do jego zabytków należą Sobór Objawienia Pańskiego z 1814 r., Klasztor Kazański z 1881 r., Pałac Podróżników z 1779 r., Rzędy Handlowe, budynek Magistratu i inne budynki. Vyshny Volochek słynie również ze starożytnych rzemiosł artystycznych, które są wprowadzane do muzeów rosyjskich filcowych butów i szkła.

Co zobaczyć i gdzie się wybrać w Wysznym Wołoczku?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

System wodny Wyszniewołocka

Pierwszy kanał żeglowny został zbudowany przez Holendrów za czasów Piotra I. Połączył rzekę Tsna, która należy do basenu Bałtyku, i Tvertsa, która niesie swoje wody do Morza Kaspijskiego. Następnie powstał wielkoskalowy układ hydrauliczny według projektu samouka inżyniera M. Serdiukova. Zawierał kilka kanałów, zapór, śluz i zbiornik. Konstrukcja wyeliminowała konieczność przeciągania statków drogą lądową. Ocalałymi obiektami są kanały Cninsky, Tveretsky i Obvodny, Cninsky beyshlot i inne.

Teatr Dramatyczny

Mieści się w pięknym zabytkowym budynku z terakoty z białymi elementami architektonicznymi. Wywodzi się z zorganizowania koła dramatycznego w 1896 roku. Obecny repertuar obejmuje kilkadziesiąt klasycznych przedstawień. Widownia jest kameralna, przeznaczona na 286 miejsc. W teatrze odbywają się różne festiwale. W budynku mieści się muzeum, w którym przechowywane są kolekcje strojów teatralnych, scenografii, archiwalnych fotografii i plakatów.

Muzeum Wiedzy Lokalnej

. Ekspozycje stałe poświęcone są przyrodzie regionu, znaleziskom archeologicznym, życiu chłopskiemu i rzemiosłom artystycznym, historii powstania systemu wodnego oraz udziałowi tutejszych mieszkańców w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Również w muzeum znajduje się galeria sztuki, w której prezentowane są obrazy malarzy namalowanych w Daczy Akademickiej.

Muzeum Huty Szkła „Czerwony Maj”

Sławę tutejszej huty szkła przyniosły kremlowskie gwiazdy i wykonane na jej podstawie lampy do moskiewskiego metra. Obecnie produkcja jest wstrzymana. W przeciwieństwie do muzeum, które powstało w zakładzie w 1968 roku i nadal przyjmuje zwiedzających. Jego kolekcja, jedna z najbogatszych w Rosji, obejmuje 4000 pozycji wykonanych od 1870 r. Wśród nich są produkty masowe i unikatowe autorskie prace wykonane z kryształu i wielobarwnego szkła.

Muzeum „Rosyjskie filcowe buty”

Od 1992 roku w mieście działa jedyna w kraju fabryka produkująca buty filcowe. Otworzyła ciekawe muzeum. Jego najbardziej unikalnym eksponatem jest 2-metrowy but królewski. Jego rozmiar to 201., waga to 52 kg. Są też starożytne urządzenia do filcowania wełny, filcowane obrazy, zabawki, pamiątki, drewniane rzeźby i oczywiście filcowe buty o różnych kształtach, kolorach i rozmiarach. Na terenie muzeum znajduje się mały sklepik.

Klasztor Kazański

Data powstania to 1881 rok. Klasztorny zespół architektoniczny powstał na początku XX wieku i zawiera kilka godnych uwagi budowli. Majestatyczna Sobór Kazański z 13 kopułami i bogatym wystrojem jest jedną z najpiękniejszych w Rosji. Cerkiew Andronikowska z pięcioma kopułami i najwyższy budynek z biało-różową fasadą, cerkiew z dzwonnicą św. Efrema Syryjczyka i Neonila, zachowały się doskonale. Teraz klasztor jest czynny, żeński, zwiedzanie jest możliwe w weekendy i święta.

Katedra Objawienia Pańskiego

Budowa głównej cerkwi w Wysznym Wołoczoku datuje się na początek XIX wieku. Został wzniesiony w niezwykłym cesarskim stylu architektonicznym nad brzegiem rzeki Tsny, pośrodku małej wyspy. W latach 60. XIX wieku większość budynku przebudowano w stylu pseudorosyjskim. Po rewolucji świątynia była nieczynna, ale nie została zniszczona. Otwarty w 1945 r. Głównymi skarbami są ikony z XVII-XVIII wieku i akademickie malowidła ścienne sprzed wieku. Chór kościelny katedry jest najlepszy w regionie.

Pomnik Katarzyny II

W 2007 roku zainstalowano go w centrum miasta, w pobliżu budynku Teatru Dramatycznego. Autorem projektu jest rzeźbiarz Y. Zlotya. Pomnik ma 2,8 metra wysokości i waży 1,7 tony. Cesarzowa siedzi majestatycznie na tronie z berłem i wieńcem w dłoniach. Ten ostatni symbolizuje dekret królewski z 1770 r. o nadaniu Wysznemu Wołoczokowi statusu miasta. Dwa lata później Katarzyna zatwierdziła herb z unoszącą się na wodzie załadowaną łodzią i przedstawioną u góry koroną cesarską, oznaczającą patronat Jej Królewskiej Mości.

Pomnik A. G. Venetsianova

Zainstalowany w samym centrum miasta, na terenie Placu Wenecjanowskiego. Autorami projektu są Komov O. i Komova N. Wernisaż odbył się w 1980 roku. Znakomity portrecista i mistrz wiejskiego krajobrazu, twórca codziennego malarstwa A. Wenecjanow mieszkał przez pewien czas w okolicach Wysznego Wołoczoka. Wzruszająca kompozycja rzeźbiarska przedstawia artystę stojącego przy sztalugach z paletą w dłoniach i pozującą mu wieśniaczkę z dzieckiem.

Pomnik Piotra I i Michaiła Serdiukowa

Powstał w 2006 roku i zdobi skwer naprzeciwko dworca kolejowego. Autorem jest rzeźbiarz i artysta Y. Zlotya. Jest to ekspresyjna kompozycja rzeźbiarska o wysokości 2,5 metra, osadzona na niewielkim granitowym cokole. Przedstawia inżyniera hydraulika M. Sierdiukowa, stojącego przed Piotrem I z projektem przyszłego systemu hydraulicznego Wysznego Wołoczoka. Projekt ten został zatwierdzony przez króla, w wyniku czego w mieście pojawiły się kanały, śluzy, tamy i zbiornik wodny.

Rzędy handlowe

W centrum miasta w połowie XIX wieku wybudowano dwa budynki o charakterze handlowym, głównie z przeznaczeniem na doroczne jarmarki. Szczególnie ożywiony handel prowadzono latem, po przybyciu statków z towarami. Lokalni kupcy oferowali naczynia, bieliznę, tytoń, futra, miód, ryby itp. Dziś centra handlowe są obiektem dziedzictwa kulturowego. Tylko jeden z budynków został odrestaurowany i jest użytkowany zgodnie z przeznaczeniem. Drugi jest w opłakanym stanie.

Dacza Ryabushinsky

Położony na obrzeżach miasta. Został zbudowany na początku ubiegłego wieku. Klasyczny przykład dworku kupieckiego, wykonany w stylu secesyjnym, z dekoracją rzeźbiarską. Oprócz domu pana zachował się budynek gospodarczy, część budynków gospodarczych oraz starodrzew. Cudem ocalało wnętrze lokalu. W ostatnim czasie ze względu na zły stan kamienicy groziła rozbiórka. Ale lokalni historycy bronili budynku, planują uznanie go za pomnik historii i przekształcenie w muzeum.

Budynek magistratu

Na bulwarze miejskim w drugiej połowie XVIII wieku, w niewielkiej odległości od siebie, wzniesiono dwa jednakowe, murowane budynki w stylu klasycystycznym. Następnie, już w połowie XIX wieku, powstał między nimi kolejny dom z wieżą strażacką w kształcie słupa. Jego fasada została wykonana w stylu poprzednich budynków. A wysoka wieża stała się centrum jednej kompozycji architektonicznej. Zachowany został pierwotny układ całego budynku. Dziś mieści się w nim biblioteka.

Dacza akademicka nazwana na cześć I. E. Repina

Został zbudowany w 1884 roku nad brzegiem jeziora i rzeki Msta. Jedna z najbardziej znanych baz twórczych rosyjskich artystów. Często odwiedzali go Repin, Serow, Roerich, Kuindzhi, Lewitan. W 1964 r. nadano imię I. Repina i postawiono mu pomnik. Pod koniec ubiegłego wieku powstały nowoczesne pracownie, sala wystawowa, biblioteka i sala kinowa dla artystów. Latem odbywają się tu spotkania twórcze z udziałem znanych pisarzy, artystów, artystów. Muzeum zorganizowane.

Zbiornik Wyszniewołock

. Część systemu wodnego. Został stworzony w celu utrzymania w nim poziomu żeglownego, zgodnie z projektem M. Serdiukova. W 1951 r. przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę przebudowę. Dziś służy do zaopatrzenia w wodę osiedli, energii, transportu wodnego i rybołówstwa. Na brzegach znajdują się wsie Kaszarowo, Ermakowo, Rvenitsa, Krasnomaisky i inne.