15 najlepszych zabytków Swietłogorska, Rosja

Swietłogorsk, miejscowość wypoczynkowa na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, była kiedyś pruskim Rauschen, aw średniowieczu była dziedzictwem Krzyżaków. Infrastruktura turystyczna zaczęła się tu rozwijać w pierwszej połowie XIX wieku po wizycie króla Fryderyka Wilhelma IV, który zachwycony urodą miejsca nakazał uszlachetnić strefę nadmorską.

W Swietłogorsku zachowała się zabudowa z początku XX wieku, wówczas miasto jeszcze należało do Prus. Po przystąpieniu do ZSRR w wyniku II wojny światowej życie uzdrowiskowe uspokoiło się tu do lat 70. XX wieku, ponieważ dostęp do terytorium był ograniczony ze względu na bliskość granicy. Kolejny rozkwit Svetlogorsk przypadł na lata 2000. Dziś na gości czekają hotele stylizowane na szachulcowe domy pruskie, wytworny wał z ciekawymi rzeźbami, nowe sale koncertowe i oczywiście nieśmiertelne dzieła rzeźbiarza Hermana Bracherta.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Swietłogorsku?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Wieża ciśnień

Wieża ciśnień została zaprojektowana przez architekta O. Kukkukę na początku XX wieku. Wchodził wówczas w skład zespołu budynków balnearu i pełnił funkcję swoistej reklamy tej instytucji. Ale zastosowanie było czysto praktyczne: regulacja przepływu wody. Budynek powstał w stylu późnego romantyzmu, dziś uważany jest za symbol przedwojennego Rauschen. Latem jej kamienne mury porasta bluszcz, co dodaje wieży jeszcze większego uroku.

Wał przeciwpowodziowy

Nabrzeże miejskie ciągnie się wzdłuż centralnej plaży. Jest popularnym miejscem spacerów i obserwacji surowego piękna Bałtyku. Po kamiennych schodach promenady można zejść na sam brzeg wody. Latem działają tu otwarte kawiarnie, powoli przechadzają się turyści i panuje prawdziwie kurortowa atmosfera. Zimą, z powodu chłodnych wiatrów, wał pustoszeje i nabiera szczególnie romantycznego wyglądu.

Sala Bursztynowa

Otwarty w 2015 roku kompleks koncertowy nad brzegiem Bałtyku. W jego skład wchodzi sala na 2 tys. widzów, kino, oddział Muzeum Oceanu Światowego, sale konferencyjne, a także przestrzenie zajmowane przez restauracje i miejsca rozrywki. Kompleks przeznaczony jest na różnego rodzaju imprezy. W latach 2015-2017 odbywał się tu słynny festiwal „Voicing KiViN”.

Sala Organowa Firmy Makarowa

Sala mieści się w budynku z muru pruskiego wybudowanym na koszt firmy muzycznej Makarov w latach 90-tych. Wcześniej w latach 30. XX w. znajdowała się tam kaplica katolicka, która później została zniszczona. Na miejscu regularnie odbywają się koncerty muzyki organowej połączone z wykładami informacyjnymi na temat dzieł i kompozytorów. Budynek posiada znakomitą akustykę, dzięki której instrument niemieckiej firmy Hugo Mayer brzmi z pełną mocą.

Zegar słoneczny „Zodiak”

Kompozycja znajduje się na nabrzeżu. Powstał w latach 70. Tarcza to okrąg wyłożony kolorowymi mozaikami, które przedstawiają konstelacje zodiaku. Pośrodku znajduje się iglica wskazująca czas w zależności od położenia słońca. Chronometr znajduje się w pobliżu jednej ze schodów na nasyp i stanowi doskonałą platformę widokową dla turystów.

Świątynia Serafinów z Sarowa

Wcześniej ta cerkiew była cerkwią luterańską. Budynek powstał na samym początku XX wieku dla licznej ewangelickiej parafii Rauschen. O dziwo budynek przetrwał wojnę i nie ucierpiał wiele w kolejnych latach z uwagi na fakt, że służył jako hala sportowa. W latach 90-tych cerkiew została przekazana Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i odrestaurowana. Świątynia została zbudowana w stylu neogotyckim i secesyjnym.

Kościół „Radość Wszystkich Smutnych”

Świątynia jest pomnikiem wzniesionym w miejscu strasznej tragedii z 1972 roku, kiedy to w wyniku katastrofy lotniczej, która spadła na budynek przedszkola, zginęły 34 osoby (w tym 23 dzieci). Kaplica została wzniesiona ze składek mieszkańców Swietłogorska w 1994 roku. Dziś ta skromna budowla z białymi ścianami i iglicą, otoczona alejkami, przypomina o dramatycznych wydarzeniach tamtych czasów.

Wystawa-Muzeum „Koło Historii”

Wystawa otwarta w 2014 roku. Poświęcona jest historii miasta. Tutaj możesz zobaczyć rzadkie fotografie i artykuły gospodarstwa domowego, przedmioty zabytkowe, antyczne meble. Na wernisażu otwarty jest sklep z pamiątkami, w którym można kupić pocztówki z historycznymi widokami miasta, książki i inne typowe przybory, które tak bardzo kochają turyści. Wraz z obejrzeniem ekspozycji proponują obejrzenie filmu o Swietłogorsku.

Dom-Muzeum Hermanna Bracherta

Muzeum poświęcone jest twórczości niemieckiego rzeźbiarza G. Bracherta, który żył w XX wieku. Zbiory mieszczą się w domu nad Bałtykiem, zaprojektowanym przez architekta H. Hoppolla. Znajdują się w nim rzeźby z brązu i bursztynu, fotografie, notatki osobiste żony mistrza. Muzeum zostało otwarte w 1993 roku. Na jego terenie znajdują się również wystawy czasowe artystów kaliningradzkich, litewskich i polskich.

Rzeźba „Nosząc wodę”

Rzeźba jest jednym z najsłynniejszych dzieł Hermanna Bracherta. W pierwszej połowie XX wieku kilkadziesiąt jego dzieł zdobiło miasta Prus Wschodnich. Niestety większość pomników została zniszczona w czasie wojny. Do początku lat 2000. Wodomierz stał w parku, ale został przeniesiony do muzeum w celu lepszego zachowania, a jego kopia została umieszczona w pierwotnym miejscu.

Rzeźba „Nimfa”

Kolejne dzieło G. Bracherta, usytuowane na skarpie miejskiej. Rzeźbiarz stworzył „Nimfę” w 1938 roku. W czasie I wojny światowej posąg został poważnie uszkodzony, po czym przez długi czas był odnawiany. Początkowo stał w kamiennej niszy, w latach 80-tych został przeniesiony do specjalnie stworzonej muszli z kolorowych mozaik. Dziś rzeźba jest ozdobą promenady.

Rzeźba „Księżniczka żaby”

Pomnik bohaterki bajki o tym samym tytule pojawił się w Swietłogorsku w 2006 roku. Wykonał go miejscowy rzeźbiarz O. A. Mielichow. Historia pojawienia się rzeźby jest bardzo oryginalna: w 2004 roku burmistrz miasta zobaczył na wystawie małą figurkę „Księżniczki Żaby” i zaproponował Melichowowi wykonanie jej kopii do postawienia na jednej z ulic Swietłogorsk. Mistrz wykonał 85-centymetrowy szkic, według którego odlano pełnowartościowy posąg.

Rzeźba „Ondyna”

„Undine” znajduje się na skarpie miejskiej. Przedstawia oryginalną postać syreny, uchwyconą w momencie, gdy mieszkanka morza odrzuca swój rybi ogon i pokazuje smukłe kobiece nogi. Starożytne legendy mówią, że undines były bardzo podstępne i wabiły mężczyzn na pewną śmierć. Autorka starała się ucieleśnić w brązie wizerunek takiej drapieżnej syreny, wabiącej żeglarzy swoim pięknem.

kolejka linowa

Kolejka linowa łączy obszar plaży z obszarami miejskimi położonymi na wzgórzach. Pierwszy mechanizm podnoszący pojawił się w Swietłogorsku na początku XX wieku. Funkcjonowała do lat 60. XX wieku, po czym została rozebrana i zbudowano konwencjonalną windę. W latach 70. XX wieku położono nową kolejkę linową, która działa do dziś. Ostatnia renowacja miała miejsce w 2014 roku. Kolejka zabiera pasażerów w zaledwie 5 minut, jej długość nie przekracza 180 metrów.

Jezioro Ciche

Jezioro Tikhoe było kiedyś stawem Müllenteich. To właśnie dzięki temu zbiornikowi, a nie bliskości Bałtyku, Rauschen stało się znanym kurortem już w XIX wieku. Pierwszy hotel pojawił się na jej brzegach w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Jezioro powstało w XIII wieku po tym, jak Krzyżacy zbudowali na rzece tamę i zbudowali młyn. Cisza to najlepsze miejsce na relaksujący wypoczynek, spacery po sosnowym lesie, uprawianie sportu.