20 najlepszych atrakcji Nikozji, Cypr

Stolica Cypru jest podzielona warunkową strefą buforową i należy do dwóch państw. Z jednej strony Republika Cypryjska, w której mieszkają w większości etyczni Grecy, z drugiej Cypr Północny, zamieszkany w większości przez Turków. Starożytna historia i fuzja dwóch kultur stworzyły obecne oblicze Nikozji.

Architektura miasta ukształtowała się w czasach panowania osmańskiego. Wtedy niektóre kościoły chrześcijańskie stały się meczetami, a budowle obronne, takie jak weneckie mury twierdzy, utraciły swoje dawne funkcje. Aby zobaczyć lokalny kolor i kontrast, należy udać się na deptak zwany Ledra. A historia wyspy znajduje odzwierciedlenie w zbiorach muzealnych. Nikozja poświęciła trochę czasu na zwrócenie swoich kosztowności, wywiezionych na stały ląd, ale teraz są na swoim miejscu i są dostępne do wglądu dla turystów.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Nikozji?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Pałac Arcybiskupi

Religijne centrum prawosławnej części Cypru. Został zbudowany kilka lat przed 1960 rokiem i miał służyć jako rezydencja dla miejscowego wyższego duchowieństwa. Większość pałacu jest zamknięta dla zwiedzających. Jednak na jego terenie znajduje się obecnie kilka kolekcji muzealnych i biblioteka, więc można być w bliskiej odległości. Przed wejściem znajduje się pomnik ku czci arcybiskupa Makariosa III.

ulicy Ledra

Główna ulica handlowa wyspy. Długość nieco ponad kilometr. Jego specyfika polega na przynależności do terytorium dwóch państw jednocześnie: Republiki Cypryjskiej i Tureckiej Republiki Cypru Północnego. Nazwa Ledra jest nawiązaniem do starożytnego miasta, które znajdowało się tu wcześniej. Ulica jest piesza, na niej, wśród przeszłości, znajduje się siedziba sił pokojowych pilnujących porządku w strefie buforowej.

Taras widokowy wieży Shacolas

Znajduje się na szczycie centrum handlowo-biznesowego. Shacolas Tower to najwyższy budynek na Starym Mieście i trzeci w Nikozji. Został zbudowany w 1990 roku, a ponad dwie dekady później został zrekonstruowany. Nazwę uzyskało nazwisko właściciela - miejscowego miliardera. Dostęp do tarasu widokowego jest otwarty codziennie. W pobliżu znajduje się muzeum obserwatorium, które pozwala dowiedzieć się więcej o mieście.

Buyuk Khan (północna Nikozja)

Karawanseraj został zbudowany w 1572 roku. Przypomina małą fortecę iw przeszłości służył jako zajazd. 4 dwupiętrowe budynki są połączone w kwadrat. Wykształcony dziedziniec ma własny meczet i basen do ablucji. Od drugiej połowy XIX wieku Buyuk Khan pełni funkcję kolejno więzienia, przytułku dla bezdomnych i muzeum. Obecnie mieszczą się tu kawiarnie, sklepy i teatr cieni.

Meczet Selimiye (północna Nikozja)

Islamskim miejscem kultu religijnego była kiedyś ortodoksyjna Hagia Sophia. Założony został na początku XIII wieku, a w 1570 roku przekształcony w meczet. W jego pobliżu wybudowano dwa minarety, usunięto z pomieszczeń wszelkie dekoracje typowe dla świątyń, a nagrobki pokryto dywanami. Imię otrzymał na cześć jednego z władców osmańskich. To pod przywództwem Selima II Turcy zdobyli wyspę.

Galeria AG Leventis

Pomysłodawcą projektu był pół wieku temu pierwszy właściciel, od którego pochodzi nazwa galerii. Fundusz stworzony przez Leventis był w stanie w pełni zrealizować inicjatywę. W salach galerii eksponowane są obrazy, meble i przedmioty artystyczne. Obejmują one 400 lat historii Europy. Ekspozycja podzielona jest na 3 kolekcje: paryską, grecką i cypryjską. W czwartki galeria jest nieczynna z powodu prac konserwacyjnych.

Muzeum Miejskie Leventis

Działa od 1989 roku. Fundacja Laventis kupiła opuszczony budynek i odrestaurowała go. W przestronnych salach zaczęto gromadzić eksponaty opowiadające historię miasta i całego Cypru. Już w naszym stuleciu kolekcja rozrosła się na tyle, że na jej potrzeby przeznaczono dodatkowe powierzchnie. Wśród eksponatów: książki, ubrania, broń, artykuły gospodarstwa domowego, biżuteria. Najstarszy obiekt muzeum pochodzi z IV tysiąclecia pne.

Cypryjskie Muzeum Archeologiczne

Najstarsze i największe muzeum na wyspie. Został założony w 1882 roku, aby zapobiegać nielegalnym wykopaliskom i grabieży zabytków. Do tego momentu znaleziska trafiały do ​​europejskich muzeów. W 1908 roku kolekcja otrzymała własny budynek. Znajduje się tam do dziś. Główne wpływy do kasy pochodziły z okresu do 1931 r. Obecnie ekspozycje podzielone są na 14 sal.

Muzeum Bizantyjskie

Zostało otwarte pod patronatem Fundacji Arcybiskupa Makariosa III w 1982 roku. W tamtym czasie spotkanie miało skromny charakter i zajmowało niewielką salę. Następnie władze wykonały imponującą robotę, zwracając kosztowności wywiezione na stały ląd. Muzeum rozrosło się i uzyskało obecną skalę. Szczególnie ważny jest zbiór 230 ikon. Wśród nich znajdują się próbki pochodzące ze „złotego wieku” ikonografii bizantyjskiej.

Muzeum motocykli klasycznych

Na podstawie prywatnej kolekcji. Andreas Nicolaou otworzył szeroki publiczny dostęp do swojej kolekcji w latach 90. ubiegłego wieku. Ekspozycja składa się z ponad 150 modeli motocykli. Są datowane na okres od 1914 do 1983 roku. Każdy przypadek ma swoją własną historię. W muzeum znajduje się mała sala kinowa, w której wyświetlane są filmy o motocyklach. W pobliżu znajduje się sklep tematyczny i kawiarnia.

Cypryjskie Muzeum Motoryzacji (Północna Nikozja)

Jedyne muzeum samochodów na Cyprze otwarte w 2014 roku. Oparte jest na kolekcji rajdowego mistrza Dimi Mavropoulosa. Terytorium o powierzchni ponad 1000 m² wypełnione jest kolekcjonerskimi samochodami w idealnym stanie. Londyński piętrowy autobus, karetka w stylu retro, opancerzony Cadillac – nie ma tu nic. Ciągle pojawiają się nowe samochody, a niektóre są wystawione na sprzedaż.

Dom Hadjigeorgakisa Kornesiosa

Pierwszym właścicielem był poborca ​​podatkowy i jeden z najbogatszych mieszkańców miasta. Z jego polecenia dwór powstał pod koniec XVIII wieku. Kornesios został stracony, a jego krewni przekazali dom Nikozji. Obecnie w budynku mieści się muzeum. Zbiór opowiada o tradycjach i życiu panowania na wyspie Imperium Osmańskiego. Jej cechą jest wciąż działająca łaźnia turecka.

Kościół Matki Bożej Faneromeni

Jedna z największych cerkwi na wyspie. Dokładna data budowy nie jest znana, ale kościół pojawił się za panowania dynastii Lusignanów. W przeszłości była częścią klasztoru. W swojej historii był wielokrotnie aktualizowany, a obecny wygląd daleki jest od pierwotnego. Główną wartością świątyni jest rzeźbiony ikonostas, powstały w 1659 roku. Przedstawia on sceny ze Starego Testamentu.

Kościół Archanioła Michała Tripiotisa

Fundamenty położono w 1695 roku. Budowę ukończono w rekordowym czasie, w ciągu kilku miesięcy. Dekoracja elewacji nie jest typowa dla obiektów sakralnych: płaskorzeźby przedstawiają potwory morskie, syreny i lwy. Najcenniejsza ikona została namalowana w XV wieku. Ikonostas powstał w 1812 r. Jest ozdobiony misterną rzeźbą i złoceniami. Wystrój wnętrz jest bogaty i bogaty.

Katedra św. Jana Ewangelisty

Od XVII wieku znajduje się na Starym Mieście. Świątynia należała do zakonu benedyktynów. Teraz przypomina o tym tylko niewielki budynek obok ekspozycji etnograficznej. Skromny wygląd katedry tłumaczy okres budowy: wtedy wyspą rządzili Turcy. Ale wystrój wnętrz jest jasny: ściany i sklepienia pokryte są freskami. Miejscowe sanktuaria są czczone zarówno przez prawosławnych, jak i katolików.

Mury weneckiej twierdzy

Inżynierowie wojskowi z Włoch rozpoczęli przebudowę starych fortyfikacji miejskich w 1567 roku. Między innymi pozostawili koryto rzeki w zewnętrznym promieniu. Usunięto więc zagrożenie powodziowe i stworzono dodatkową barierę dla wroga. Mury okazały się imponujące, ale projektu nie udało się dokończyć: Turcy zajęli miasto wcześniej. Obwód otoczony jest 11 bastionami. Długość murów wynosi około 5 km.

Brama Famagusty

W XVI wieku na terytorium Nikozji można było wjechać jedną z trzech bram. Największą z nich jest Brama Famagusta. Początkowo nazwano je na cześć architekta Giulio, ale nazwa się nie przyjęła. Po zdobyciu miasta przez Osmanów chrześcijanie, w tym kupcy, mieli prawo przechodzić przez bramę wyłącznie pieszo. Budynek jest dobrze zachowany. W budynku obok otwarto dom kultury.

Brama Kyrenia (północna Nikozja)

Kolejne wejście do starego miasta. Budowę zakończono w 1562 roku. Projekt powstał według zapisków Marco Polo i jest małą kopią bramy w Pekinie. Choć nazywano je „gubernatorskimi”, korzystali z nich w większości chłopi i kupcy. Atrakcja nie zachowała się w całości: przez wieki przetrwały jedynie łuk i wartownia. Z górnej platformy roztacza się panoramiczny widok na okolicę.

Pomnik Wolności

Otwarty w 1973 roku i poświęcony organizacji o nazwie EOKA. Instalacja pomnika podzieliła społeczeństwo. Jedni uważają działalność terrorystyczną EOKA, inni za wyzwolenie. Kompozycja rzeźbiarska przedstawia scenę uwolnienia Cypryjczyków z angielskiego więzienia. Wśród byłych jeńców są ludzie w różnym wieku i różnych zawodów, w tym młodzi partyzanci i księża. W pobliżu znajdują się kwietniki.

Park Narodowy Athalassa

Sto lat temu tereny, na których obecnie znajduje się park narodowy, uważano za nieurodzajne. W 1962 r. zajęto się tym terenem na poważnie, stawiając sobie za cel stworzenie tu zielonej strefy. Powstający las i zarośla krzewów zostały uszlachetnione dopiero niedawno. Teraz park ma sieć terenów spacerowych, kranów z wodą pitną, terenów sportowych i miejsc piknikowych. Opracowano szlaki turystyczne, aby obejść cały park za jednym razem.