20 najlepszych atrakcji Piatigorska, Rosja

To właśnie od Piatigorska rozpoczął się rozkwit Kaukaskich Wód Mineralnych jako obszaru uzdrowiskowego - w latach 60. XIX wieku, po odkryciu dziesiątek źródeł termalnych, pojawiło się tu pierwsze stowarzyszenie balneologiczne. Miasto nazywane jest nawet muzeum minerałów ze względu na różnorodność wód leczniczych i niezaprzeczalną wartość zdrowotną tego obszaru.

Piatigorsk spodoba się miłośnikom przyrody, malowniczych parków krajobrazowych i architektury południowej prowincji. Spacerując po starych dzielnicach można odnieść wrażenie, że od XIX wieku nic się tu nie zmieniło: szlachecka publiczność nadal spaceruje bulwarami, świeckie wieczory odbywają się w salonach, a Michaił Jurjewicz w zadumie spogląda na Galerię Elżbietańską, zastanawiając się fabuła jego kolejnego arcydzieła.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Piatigorsku?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Rzeźba orła

Istniała więc tradycja, że ​​każde miasto CMS ma swojego orła – symbol regionu. Piatigorsk nie był wyjątkiem, gdzie na szczycie Gorącej Góry znajduje się rzeźba ptaka. To ten sam „Król Kaukazu”, w którego łapach wije się umierający wąż. Pierwszy Orzeł pojawił się w 1901 roku, ale w XX wieku został dwukrotnie zniszczony – albo przez zobaczenie symbolu władzy królewskiej w postaci ptaka, albo przez zobaczenie godła III Rzeszy. Ostatni pomnik stanął na górze w 1975 roku.

Jezioro Prował

Jaskinia w kształcie lejka na zboczu Mashuk, na dnie której znajduje się podziemne jezioro pochodzenia krasowego, wypełnione wodą mineralną. Jego wody mają czysto niebieski kolor, co w dużej mierze wynika ze specjalnego składu chemicznego. W XIX wieku grotę poświęcono, a na jednej ze ścian zawieszono ikonę. Wejścia do tunelu prowadzącego do Provalu strzegą rzeźby lwów, znajduje się tu także pomnik Ostap Bender.

Altana „Harfa Eolska”

Na górze Mashuk znajduje się altana o romantycznej nazwie. Wykonana jest w formie klasycznej rotundy z kopulastym dachem. Miejsce na jego montaż nie zostało wybrane przypadkowo – oferuje panoramiczny widok na okolicę. Obiekt znajduje się na skraju klifu, prowadzi do niego utwardzona ścieżka. „Harfa eolska” zasłynęła z tego, że M. Yu. Lermontow wielokrotnie tu bywał. Pisarz wspominał o budynku w swoim dziele „Księżniczka Maria”.

„Chińska altana”

Altana znajduje się na terenie Hot Mountain Park. Wykonana jest w dziwacznym orientalnym stylu, dlatego nazywana jest „chińską”: zakrzywione zarysy dachu przypominają buddyjską pagodę, kute dekoracje umieszczone wzdłuż krawędzi przypominają tradycyjne chińskie lampiony. Budynek powstał w 1976 roku w miejscu zniszczonego po rewolucji Kolorowego Pawilonu.

Pomnik Lermontowa

Losy M. Yu. Lermontow był nierozerwalnie związany z Piatigorskiem – wielokrotnie tu bywał, żył na zesłaniu i zginął od kuli N. S. Martynova. Główne zabytki miasta to „miejsca Lermontowa”. Wśród nich wyróżnia się pomnik pisarza, wzniesiony w 1889 roku. Pomnik to rzeźba Michaiła Juriewicza, siedzącego w zamyśleniu na cokole w kształcie skały.

Miejsce pojedynku Lermontowa

Polana na jednym ze zboczy Mashuk, gdzie M. Yu. Lermontow zginął w pojedynku w 1841 roku. Obelisk i ogrodzenie stanowiące punkt orientacyjny zostały ustawione na początku XX wieku. Piramidalny pylon wykonany jest z lokalnego dolomitu, a pośrodku znajduje się popiersie pisarza z brązu. Wzdłuż krawędzi kamiennego ogrodzenia umieszczono rzeźby sępów. Obelisk jest częścią M. Yu. Muzeum-Rezerwat Lermontowa.

Katedra Spasska

Pierwsza świątynia na miejscu współczesnej katedry spaskiej została wzniesiona w XIX wieku. Inicjatorem jego budowy był Mikołaj I. W latach 30. XX w. budynek rozebrano, a na nieużytku wybudowano kawiarnię, a nieco później urządzono skwer miejski. W latach 90. władze Piatigorska podjęły decyzję o odbudowie świątyni. Po długiej, 20-letniej budowie, nowa katedra została uroczyście konsekrowana przez patriarchę Cyryla.

Galeria Lermontowa

Niezwykły projekt z kolorowego szkła i stali, przywieziony do Piatigorska z wystawy w Niżnym Nowogrodzie pod koniec XIX wieku. Budynek jest pawilonem, w wyglądzie którego miesza się styl gotycki i secesyjny. Wygląda bardzo lekko i zwiewnie, z daleka przypomina baśniowy pałac. Dziś wewnątrz galerii znajduje się kompleks koncertowo-wystawienniczy.

galerię akademicką

Galeria została zbudowana nad źródłem pitnego narzana na polecenie księcia M. S. Woroncowa. Nad projektem pracował słynny ówczesny architekt S. I. Upton, który stworzył budynek przypominający włoski renesansowy palazzo. Galeria została nazwana na cześć cesarzowej Elżbiety, w czasach sowieckich została przemianowana na Galerię Akademicką. W latach 30. do zespołu dobudowano klatkę schodową i taras widokowy.

Stawropolski Teatr Operetki

Scena operowa powstała w 1939 roku, mieściła się w budynku z początku XX wieku, zaprojektowanym przez A. I. Kuzniecowa. Budynek ten był znany jako Dom Ludowy, to tutaj ogłoszono ustanowienie władzy radzieckiej w mieście. W czasie II wojny światowej budynek został podpalony przez żołnierzy niemieckich, później został odrestaurowany. Do 1997 roku scena nosiła nazwę Piatigorsk Theatre of Musical Comedy.

Muzeum Krajoznawcze w Piatigorsku

Muzeum zostało założone w 1903 roku

M. Yu. Muzeum-Rezerwat Lermontowa

Najważniejszym z miejsc Lermontowa jest budynek z pierwszej połowy XIX wieku, znajdujący się w dzielnicy starego miasta. W tym domu pisarz spędził ostatnie lata życia i stworzył jedne z najwybitniejszych dzieł. Muzeum powstało w 1912 roku. Dziś oprócz majątku obejmuje jeszcze kilka oddziałów. Wśród nich jest „dom Lermontowa”, w którym wyeksponowano rzeczy osobiste Michaiła Jurjewicza i zachowano oryginalne wyposażenie.

Dom-muzeum A. A. Alyabyeva

Obiekt jest częścią M. Yu. Muzeum-Rezerwat Lermontowa. Znajduje się w jednej z historycznych dzielnic Piatigorska. Budynek jest przykładem budownictwa urbanistycznego I poł. XIX w. - drewniane drugie piętro na kamiennym cokole. Przed nacjonalizacją w 1920 r. zmieniał kilku właścicieli. Oddział muzeum został umieszczony na terenie w latach 80-tych. Ekspozycja poświęcona jest kompozytorowi A. A. Alyabyevowi.

Grota Diany

Sztuczna jaskinia na zboczu Gorącej Góry, powstała w latach 30. XX wieku. Grota została zbudowana jako pomnik ku czci pierwszego wejścia na Elbrus, które miało miejsce w 1829 roku. Budowlę zaprojektowali bracia Bernadazzi. Biorąc pod uwagę historię atrakcji, dziwne jest, że nazwano ją imieniem bogini Diany, ale taka była wola dowódcy wyprawy, generała G. A. Emmanuela.

Grota Lermontowa

W przeciwieństwie do groty Diany, grota Lermontowa jest naturalną jaskinią, nieco uszlachetnioną dla wygody zwiedzania. Odkryto go podczas tworzenia Parku Emmanuel. Początkowo miejsce to nosiło imię pięknej nimfy Calypso. M. Yu. Lermontow często tu zaglądał – mógł stać w pobliżu jaskini przez długi czas, podziwiając widoki i obserwując przechadzających się obok Galerii Elżbietańskiej ludzi.

Fontanna „Bajka”

Rzeźbiarska kompozycja fontanny zdobi Plac Katedralny. To bajeczna góra z grotami, z których wyłaniają się właściciele podziemnych wnętrzności, krasnale. Strumienie wody biły wokół, spowijając kamienne rzeźby mistyczną mgiełką i nadając obrazowi zupełnie nierealistyczny wygląd. Nazwa fontanny jest bardzo dobrze dobrana, wydaje się być portalem do innego wymiaru: do świata magii, czarnoksięstwa, niezliczonych skarbów i niesamowitych stworzeń.

Park „Ogród kwiatowy”

Park rozciąga się na zboczach gór Mashuk i Hotaya

kolejka linowa

Kolejka linowa prowadzi na szczyt Mashuk. To chyba jedna z najbardziej klasycznych tras miasta, którą turyści wybierają, aby zapoznać się z okolicą. Długość ścieżki to około 1 km. Droga została wybudowana w latach 70-tych, od tego czasu wagony regularnie wożą pasażerów. Podczas jazdy przed oczami rozciąga się panorama miasta i wspaniały widok na pasmo górskie otaczające Piatigorsk.

Nekropolia Piatigorsk

Najstarszy cmentarz na Kaukazie Północnym, na którym pochowano wojskowych, lekarzy, artystów i mężów stanu. Została założona w 1824 roku. Nekropolia jest interesująca ze względu na znajdujące się w niej nagrobki i pomniki, z których wiele można uznać za cenne obiekty architektoniczne. Po śmierci M. Yu. Lermontowa, został tu pochowany, ale potem ciało przewieziono do rodzinnej posiadłości pisarza w prowincji Penza.

Góra Maszuk

Pomnik przyrody w mieście Piatigorsk. W trzewiach góry płyną źródła mineralne, na jej zboczach znajdują się atrakcje turystyczne, a ze szczytu widać grzbiety gór Kaukazu i Elbrusa. Uważa się, że wszystkie trasy z pewnością doprowadzą do Mashuk – góry po prostu nie da się ominąć, odwiedzając lokalne atrakcje. Na górę można wspiąć się pieszo jednym z wielu szlaków lub kolejką linową.