Top 20 atrakcji Zvenigorod, Rosja

Zvenigorod to małe, ładne miasteczko w zachodniej części regionu moskiewskiego. Jest to jedna z najstarszych osad w regionie, założona prawdopodobnie przez Jurija Dołgorukiego w 1152 roku. Główną atrakcją turystyczną jest zespół architektoniczny klasztoru Savvino-Storozhevsky, na terenie którego zachowały się starożytne świątynie z bezcennymi freskami i dekoracjami.

W Zwienigorodzie i okolicach znajduje się kilka interesujących majątków, które do 1917 r. należały do ​​rosyjskich rodów arystokratycznych, a obecnie służą jako sanatoria. Niektóre z nich posiadają ciekawe eksponaty muzealne. Ciekawie będzie też po prostu spacerować zadbanymi uliczkami miasta, ucztować dżemem i piankami w Muzeum Rosyjskiego Deseru lub usiąść na ławce pod pomnikiem A.P. Czechowa.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Zvenigorodzie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Klasztor Savvino-Storozhevsky

Klasztor założył w XIV wieku mnich Sawa, uczeń i współpracownik Sergiusza z Radoneża. Jako pierwsi zbudowali drewniany kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Klasztorem opiekował się książę galicyjski Jurij Dmitriewicz, dzięki niemu zakonnicy otrzymali w swoje posiadanie rozległe ziemie. W kolejnych stuleciach często pielgrzymowali tu carowie rosyjscy. Zespół architektoniczny składa się z kilku świątyń z XV-XVII wieku, komnat królewskich, refektarza i budynków mieszkalnych.

Szkit św. Sawy

Założyciel klasztoru, wielebny Savva Storozhevsky, wolał się modlić i spędzać większość czasu w jaskini, którą wykopał dla siebie w wąwozie niedaleko klasztoru. W XIX wieku nad grotą wzniesiono kościół

Święta kąpiel wiosenna

Łaźnia znajduje się na terenie Skete of St. Savva. Nad nim zbudowano drewnianą kaplicę, wokół niego urządzono niewielki skwerek z klombami i zielonymi trawnikami. Źródło jest dostępne przez cały rok. Dla kobiet i mężczyzn przewidziano osobne krojnie z szatniami. Ludzie przychodzą tutaj, aby zanurzyć się w chłodnych wodach i zaczerpnąć życiodajnej wilgoci, ponieważ uważa się to za uzdrawiające.

Wały ziemne miasta Zvenigorod

Wały ziemne są pozostałością XII-wiecznych fortyfikacji obronnych, które chroniły miasto przed nieprzyjacielem. Znajdowały się poza murami Kremla Zvenigorod. Wały zachowały się prawie na całej długości, choć z czasem zarosły lasem i obecnie przypominają raczej naturalne naturalne wzgórza. Pomiędzy nimi można spacerować polnymi ścieżkami i podziwiać piękno przyrody - krajobraz jest szczególnie malowniczy latem i wczesną jesienią.

Katedra Wniebowzięcia NMP na Gorodku

Kościół z XIV-XV wieku, zbudowany w stylu wczesnej architektury moskiewskiej. Wewnątrz budynku zachowały się freski, które rzekomo stworzyli Daniil Czerny i Andriej Rublow. Budowla ma konstrukcję krzyżowo-kopułową z jedną centralną kopułą zwieńczoną krzyżem. Dzwonnica kościelna została wzniesiona znacznie później - w XIX wieku. Katedra nie działała w latach 1930-1946, w latach 90. stała się dziedzińcem klasztoru Savvino-Storozhevskaya.

Kościół Narodzenia Pańskiego

Cerkiew została zbudowana na początku XIX wieku dla potrzeb mieszkańców Verkhnego Posadu, którzy podczas wiosennych wylewów rzeki Moskwy nie mogli dostać się na nabożeństwa do świątyń Zvenigorod. Faktem jest, że jedyny drewniany most został rozebrany jesienią i zmontowany dopiero po całkowitym stopieniu śniegu. W latach władzy radzieckiej cerkiew nie funkcjonowała, na jej terenie znajdowała się fabryka zabawek. Znacznie zmieniono wygląd budynku i dostosowano go do potrzeb fabryki. Od 1991 roku świątynia ponownie należy do wspólnoty prawosławnej.

Katedra Wniebowstąpienia

Katedra Wniebowstąpienia to nowy kościół zbudowany w 2007 roku na cześć 600. rocznicy śmierci św. Sawy Storożewskiego. Pierwsze nabożeństwo odprawił tu patriarcha Aleksy II, który również poświęcił katedrę. Budynek położony jest na wzgórzu, na którym od wieków budowano instytucje religijne. W XVII wieku wzniesiono tu pierwszą Katedrę Wniebowstąpienia Pańskiego, którą odbudowano z kamienia pod koniec XVIII wieku (budowla ta została zniszczona decyzją władz w 1941 roku).

Kościół Aleksandra Newskiego

Murowany kościół, wybudowany w stylu eklektycznym w 1898 roku ku czci cesarza Aleksandra III. Prace budowlane prowadzono z dobrowolnych datków, większość pieniędzy pochodziła od kupców Zvenigorod. Nabożeństwa odbywały się do 1938 roku, po czym władze podjęły decyzję o zamknięciu placówki. Na jego terytorium umieszczono gimnazjum żeńskie, które zastąpiono miejskim centrum radiokomunikacyjnym. W latach 90-tych świątynia została zwrócona wiernym.

Muzeum Historii, Architektury i Sztuki Zvenigorod

Ekspozycja muzeum znajduje się na terenie klasztoru Savvino-Storozhevskaya, a raczej w komnatach Carycyna z XVII wieku, zbudowanych dla żony cara Aleksieja Michajłowicza. W kilku salach znajduje się stała ekspozycja historyczna. Sam budynek z ozdobnym gankiem ozdobionym skomplikowanymi wzorzystymi elementami prezentuje się bardzo malowniczo. Zbudowana jest z cegły i pomalowana na biało-czerwono.

Muzeum rosyjskiego deseru

Ekspozycja muzealna poświęcona jest tradycyjnym słodkim potrawom rosyjskiego stołu. Tutaj możesz skosztować słynnych pierników Tula, pianki Belevsky i bajgli. Program wycieczki obejmuje udział w procesie przygotowywania przysmaków i degustacji. Przewodnik opowie historię zapomnianych przepisów, zdradzi kulinarne tajemnice i podzieli się z gośćmi ciekawymi historiami. W bufecie muzeum możesz kupić dowolne słodycze.

Centrum Kultury imienia Ljubowa Orłowej

Wielka aktorka Ljubow Orłowa urodziła się w Zwienigorodzie. W 2007 roku na jej cześć otwarto centrum kultury, które jest salą koncertową i kreatywną przestrzenią spotkań, wieczorów, wystaw i występów muzycznych. Występują tu znani aktorzy i muzycy, latem działa tu szkoła teatralna, w której młodzi artyści szlifują swoje umiejętności.

Pomnik Chwały

Pomnik znajduje się na centralnym placu miasta. Jest to postać żołnierza Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pomnik jest poświęcony żołnierzom Zvenigorod, a także żołnierzom 5. Armii Frontu Zachodniego, którzy kosztem życia powstrzymali natarcie armii niemieckiej. Przed rzeźbą płonie Wieczny Płomień na cokole, po prawej stronie którego znajdują się tablice pamiątkowe z nazwiskami zmarłych.

Pomnik Sawy Storożewskiego i Jurija Zwienigorodskiego

Kompozycja rzeźbiarska powstała i zainstalowana w 2005 roku. Składa się z postaci księcia Jurija i mnicha Sawy. Władca ukazany jest w bojowej zbroi z hełmem w dłoniach – uosabia siłę i moc, podczas gdy mnich siedzi w pokornej pozie z księgą na kolanach i symbolizuje mądrość i spokój. Obie postacie historyczne odegrały dużą rolę w historii Zvenigorodu.

Pomnik AP Czechowa

Pomnik na cześć pisarza został zainstalowany w 2010 roku (a raczej postawiono go na ławce). Kiedyś Anton Pawłowicz pracował jako lekarz w Zvenigorodzie, więc potomkowie postanowili w ten sposób uczcić jego pamięć. Postać A. P. Czechowa okazała się bardzo wyrazista - pisarz siedzi w szlachetnej pozie, ubrany w długi płaszcz iz laską w prawej ręce. Lewą przytula uroczego psa.

Dom-Muzeum MM Prishvina w Dunino

Posiadłość znajduje się około 5 km od Zvenigorod we wsi Dunino nad brzegiem rzeki Moskwy. Dom został zbudowany w XIX - początku XX wieku, M. M. Prishvin kupił go w 1946 roku i przyjeżdżał tu każdego lata. Wewnątrz znajduje się pamiątkowa ekspozycja poświęcona pisarzowi: gabinet, biblioteka, weranda i jadalnia wyposażone w zabytkowe meble, ozdobione elementami wyposażenia wnętrz używanymi w pierwszej połowie XX wieku.

Dwór „Wwiedienskoje”

Przed rewolucją 1917 r. majątek należał do hrabiego A. W. Gudowicza. Murowany dwór powstał w 1912 roku na miejscu drewnianego. Po rozstrzelaniu właściciela w dworku ulokowano szkołę artystyczną-kołonie, w 1920 r. Muzeum. Trockiego, w 1933 r. – sanatorium. Dziś posiadłość należy również do sanatorium Zvenigorod, więc nie będzie można swobodnie wjeżdżać na jego teren.

Cerkiew Wwedenskaja

Świątynia dworska, wzmiankowana po raz pierwszy pod koniec XVII w., przebudowana po 1812 r. z darów księżnej E. N. Łopuchiny. Kościół został przebudowany w 1876 roku w stylu klasycystycznym. Jest to budynek z jedną kopułą, połączony przejściem z dzwonnicą. W latach 30. XX wieku świątynia została zamknięta i stopniowo popadała w ruinę. Budynek został zwrócony wiernym i odrestaurowany w latach 90-tych.

Dwór Erszowo

Dwór rodzinny hrabiów Olsufiewów. Ocalałe budynki wzniesiono w XIX wieku w stylu cesarstwa moskiewskiego. Niewielki murowany dom z klasycznym portykiem stoi pośrodku parku z alejami lipowymi, fontanną i stawem, na którym rozrzuconych jest kilka połączonych mostami wysp. Od 1928 r. Erszowo służy jako sanatorium. Dziś na jego terytorium znajduje się dom wypoczynkowy o tej samej nazwie.

Dwór Zacharowo

Majątek jest częścią Państwowego Muzeum Historyczno-Literackiego-Rezerwatu A. S. Puszkina. Od 1804 roku majątek należał do babki poety M. A. Gannibala. Dwór jest kopią zabytkowego, gdyż pierwotny budynek zaginął. Został odtworzony w 1999 roku z okazji 200. rocznicy urodzin Aleksandra Siergiejewicza. Stary park zachował się niemal w swoim pierwotnym kształcie – pamięta jeszcze dziecięce zabawy przyszłego geniusza literackiego.

Dwór Bolshie Vyazyomy

Zespół architektoniczny, który ukształtował się na przestrzeni XVI–XIX wieku. W XVII wieku ziemie te należały do ​​Borysa Godunowa, który rozpoczął tu zakrojoną na szeroką skalę budowę. Kamienny dwór został zbudowany w XVIII wieku. W różnych okresach w posiadłości przebywali Paweł I, M. I. Kutuzow, Napoleon, L. N. Tołstoj, N. V. Gogol i inne znane osobistości. Dziś kompleks jest częścią struktury Państwowego Muzeum Historyczno-Literackiego-Rezerwatu A. S. Puszkina.